"Ο Υπνος των Αγαλμάτων"

"Ο Kώστας ήξερε πως σε λίγη ώρα θα βρισκόταν κοντά στους φίλους του

και στην ασφάλεια του σπιτιού της Ολγας.

Γέλασε ειρωνικά στη λέξη "ασφάλεια".

Η λέξη φίλος ήταν τώρα κάτι πέρα και πάνω από την απλή "ασφάλεια"

Κοντά στους φίλους του.

Ναι αυτό ήταν αρκετό για την ώρα, για τις μέρες αυτές που η ύπαρξη έστω και ενός δικού σου ανθρώπου

αποτελούσε τροφή, ρούχο κι ελπίδα."

Ο "Υπνος των αγαλμάτων" του Νίκου Διακογιάννη μόνο ύπνο δεν σου προκαλεί..

Νίκο θέλω να σου δώσω συγχαρητήρια για την ευρηματικότητα και την τόλμη σου να γράψεις κάτι τόσο διαφορετικό , ένα μυθιστόρημα θρίλερ όπου με έντεχνο τρόπο πλέκουν φαντασία και πραγματικότητα μαζί, που μου κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον
μέχρι την τελευταία σελίδα, 

που με προβλημάτισε, που με έκανε να ψάξω, να σκεφτώ, να ταυτιστώ με τους δικούς σου προβληματισμούς και ανησυχίες και εντέλει να με πάει παραπέρα..

Τι παραπάνω μπορεί να προσδοκεί κανείς από ένα βιβλίο???

Καλοτάξιδο να είναι!!! 

Κι εσύ να συνεχίζεις να τιμάς την ακριτική νησιωτική μας Ελλάδα..