Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

εγκατάλειψη



Koυράστηκες..

Λαχάνιασες..

Να πηγαίνεις.. ναρχεσαι..

να κουβαλάς..
Στάσεις αμέτρητες κιεσύ να μη σταματάς..

Κάποτε, μες τη βροχή,

σταμάτησες

κοιμήθηκες βαθιά

Και ίσα που πρόλαβες να δεις τον κόσμο που άφησες
μονάχος και ξένος να συνεχίζει να γυρνά

τον αιώνιο κύκλο του...



















30 σχόλια:

υιος+ασωτος είπε...

Καλή σου μέρα.
Άκουσα, έπεφτες στο παραθύρι,
στην αρχή μικρούλα,
μετά γλιστρώντας, άνοιξες μίσχος
πλάτειασες και οίδα.

ανέμη είπε...

..είκόνες,λόγια.. ο τρόμος για την ερείπωση της εγκατάλειψής μας..

Κι από μένα φιλί:)
Καλημέρα

Άιναφετς είπε...

Μη με ρωτήσεις πως βρέθηκα εδώ, τίποτα δεν είναι τυχαίο...όσο ψιχαλίζει καλά είναι...τι γίνεται στις μπόρες; Πριν λίγο καιρό πάλι είχα βρεθεί εδώ..."θα ξανάρθω"... μου αρέσει!

πνευμα είπε...

Πολύ όμορφο!!

Μόνο αυτό είχα να πω?...Μπράβο μου.

Μα με άφησες δίχως λέξεις άλλες.

Την καλημέρα μου

Roadartist είπε...

E, καλά.. το δικό σου blog και αν αναβλύζει γαλάζιο.. και εσύ δε πας καθόλου πίσω.. Γαλήνη αισθάνθηκα! Χάρηκα πολύ!

φεγγαρενια είπε...

Γεια σου πόσο όμορφο το μπλογκακι σου πόσο όμορφα λόγια και εικόνες σε ειδα στο μπλογκ της Αιναφετς και είπα να περασω Καλή συνεχεια! θα τα λέμε...

σταγόνα είπε...

υιέ μου άσωτε πόσο χαίρομαι που σε βλέπω εδώ:):) καλώς σε ξαναβρίσκω:)

σταγόνα είπε...

μικρή μου άγονη,
χέρι να κρατάμε να φοβάται ο τρόμος..
φιλί γλυκό:)

σταγόνα είπε...

Aιναφετς!! όμορφο nick!!
σευχαριστώ για τα καλά σου λόγια..
και όσο ψιχαλίζει είναι καλά.. καλά τα λες...στις μπόρες ?? χμ.. η πιο στεγανή ομπρέλα μια αγκαλιά..

σταγόνα είπε...

Πνευματάκι μου καλό
χαίρομαι που σε ανταμώνω πάλι
και σευχαριστώ:)

σταγόνα είπε...

Roadartist έχουμε ξαναμιλήσει στο μπλογκ που είχα στο παθ.. τότε όμως δεν είχα λογαριασμό στο google.. προσπάθησα αλλά δεν κατάφερα να σου αφήσω σχόλιο στο δικό σου.. έκτοτε περνούσα συχνά απο σένα αν και αθόρυβα:)
σευχαριστώ και σε καλησπερίζω:)

σταγόνα είπε...

Φεγγαρένια καλώς σε βρίσκω και σευχαριστώ:) δεν ξέρω αν είναι όμορφο ό,τι γράφω και ό,τι φωτογραφίζω.. απόπειρες κάνω.. σε σχέση με ότι με ξυπνά, με κεντρίζει, με αγγίζει

Άλκης είπε...

....καλησπέρα σταγόνα...."έδεσαν" ..εικόνες και λόγια...:)))

Ανώνυμος είπε...

εξαιρετικός ο συνδιασμός λέξεων και εικόνων.

Ανώνυμος είπε...

ένα διάλειμμα είναι απαραίτητο, για να αφουγκραστούμε την τροχιά του κόσμου

Μηθυμναίος είπε...

Χάθηκα, ειν' αλήθεια...

Να όμως που επανήλθα κάνοντας μια βόλτα στα θαυμάσια μονοπάτια σου!

Είναι όλα πολύ όμορφα και τα λόγια και οι εικόνες σου!

Καλή εβδομάδα και καλή συνέχεια!!!

ξωτικό είπε...

ψιχαλίζει αγάπη,γλύκα,ομορφιά,κι ένα σωρό λιχουδιές ψυχής εδώ μέσα !θα έρχομαι να ψωνίζω.

σταγόνα είπε...

Kαλησπέρα Αλκη,
ημέρα βροχερή και επέστρεφα απο μια μικρή εκδρομούλα όταν αντίκρυσα το έρημο λεωοφρείο πάνω στο βουνό σε μεγάλη απόσταση απο τον κεντρικό δρόμο και χωρίς να διακρίνω κάποιο άλλο δρόμο κοντά στο σημείο εκείνο.. σαν να φύτρωσε ή να έπεσε απ τον ουρανό..
καθόλου δεν "έδενε" τοπίο και λεωφορείο.. χαίρομαι που τουλάχιστον "εδεσε" με τα λόγια μου..

σταγόνα είπε...

καλησπέρα Βαγγέλη και σευχαριστώ:)
παλαι ποτέ αγαπημένη συνήθεια να συνδέω τα άψυχα με τα έμψυχα..

σταγόνα είπε...

ηλιογράφε
έχεις δίκιο
ένα διάλειμμα όπως πχ αυτά που μας προσφέρεις με τις εικόνες σου..
ένα κλικ ενός δευτερολέπτου μπορεί να ειναι αρκετό..

σταγόνα είπε...

Χαθηκες Στράτο μου αλλά θα σβήσω τις απουσίες..:) εξάλλου για τρείς σχεδόν μήνες ήμουν κιεγώ χαμένη απο τη μπλογκόσφαιρα..
αρκεί να εισαι καλά:)
χαίρομαι πραγματικά που σε ξαναβλέπω..

σταγόνα είπε...

να περνάς ξωτικό:)
για μάγισσες, νεράιδες, πνεύματα και ξωτικά οι πόρτες πάντα είναι ανοιχτές:) μα τι λέω.. και κλειστές να είναι αυτά βρίσκουν τρόπο και τρυπώνουν:)

βιολιστης στη στεγη είπε...

Ομορφα είναι εκεί που αποκοιμήθηκε...
Είναι ψηλά...
Είναι ήσυχα...
Εχουν Παράδεισο τα λεωφορεία;

fractal είπε...

Η τύχη της μοναξιάς των δρομέων μεγάλων αποστάσεων,,,
Πρι έξι χρόνια περίπου την έζησα,,,(την μοναξιά του δρομέως των μεγάλων αποστάσεων)

Τάκης Τσαντήλας είπε...

"θα κρατήσω το χρόνο ανέγγιχτο σαν φύγεις
τη θύμηση θα φυλακίσω μέσα στη θύελλα
τα μονοπάτια τ΄ ουρανού θα γεμίσω με σύμβολα
σημάδια και μηνύματα κρυμμένα
να σου κρατάνε συντροφιά
μέσα στην άνυδρη κι άγρια νύχτα.."

Η ερημιά απαντάται παντού
καλή μου φίλη Ελένη..
Κι εσύ την αποτυπώνεις όμορφα
και εκφραστικά μέσα απ΄ την «εγκατάλειψη»..
Να είσαι καλά και να μας νοτίζεις πάντα
με τις ζωοδότρες σταγόνες σου..
Κ α λ η μ έ ρ α ..

ανέμη είπε...

''κάθε πράσινο λεωφορείο ήταν, σε μικρογραφία, η εικόνα ενός χωριού,
ενώ κάθε άσπρο βαπόρι ήταν,η εικόνα ενός ολόκληρου νησιού''.

Ζακ Λακαριέρ

σταγόνα είπε...

βιολιστή μου,
ήσυχα..ψηλά.. κιαυτά είναι θαρρώ στοιχεία Παραδείσου.. τι θα πει άραγε Παράδεισος?

σταγόνα είπε...

αγαπημένο μου φράκταλ..
θα ήθελα να μάθαινα όλα αυτά που ανακάλυψες κατά τη διάρκεια εκείνου του αγώνα..

σταγόνα είπε...

Tάκη μου,
κάθε φορά με εκπλήσσεις καθώς η ποίηση λες και κυλάει στο αίμα σου..
ας είμαστε καλά ν ανταμώνουμε να ξορκίζουμε την ερημιά..:)
μεγάλο "ευχαριστώ" για τους στίχους σου!!

σταγόνα είπε...

άγονη,
πειράζει να φορτώσω το πράσσινο λεωφορείο πάνω στο άσπρο βαπόρι??:):)