Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Αρωμα μαστίχας..



"Στα Δόθκια(Δότια) δέκα αράες πυξάρια

να τα θωρείς μαρή Κακού να τα λιμπίζεσαι"



Τέλος καλοκαιριού και μέχρι τέλος του Σεπτέμβρη
επικρατεί οργασμός στα Μαστιχοχώρια,
με το μάζεμα της μαστίχας..

Bιαζονται όλοι να προλάβουν πριν τα πρωτοβρόχια
γιατί η βροχή θαμπώνει και μαυρίζει το μαστίχι
και μπορεί και να το παρασύρει μακριά

Εκείνη την περίοδο της συγκομιδης μέχρι και ο αέρας ευωδιάζει..
άρωμα μαστίχας..



Μετά απο το μάζεμα ακολουθεί δουλειά στο σπίτι




το μαστίχι κοσκινίζεται για να απομακρυνθούν φύλλα και χώματα και πλένεται.





Tα μεγάλα και μέτρια δάκρυα - οι πίτες - καθαρίζονται με μαχαιράκι ή με βελόνα, προτού παραδοθούν, μέσω του τοπικού Συνεταιρισμού, στην Ένωση Mαστιχοπαραγωγών Xίου για περαιτέρω καθαρισμό, συσκευασία και προώθηση στο εμπόριο





Τον Ιαουάριο μέχρι και το Μάρτιο ξεκινά και ολοκληρώνεται η διαδικασία
καλλιέργειας-περιποίησης του δέντρου κλάδεμα-σκάψιμο

Τον Ιούνιο γίνεται η προετοιμασία του εδάφους.

Ο σχίνος «ξύνεται», δηλαδή απομακρύνονται από την περιοχή κάτω από το δέντρο τα ζιζάνια, φύλλα και χώματα. Aκολουθεί το «φροκάλημα» δηλ. το σκούπισμα της περιοχής με«φροκαλιές» φτιαγμένες από θυμάρι και αγριόσπαρτο.

Στη συνέχεια το καθαρισμένο έδαφος καλύπτεται με άσπρο, ψιλοκοσκινισμένο χώμα - αμμούδισμα και το έδαφος πλέον είναι έτοιμο να δεχτεί τα πολύτιμα δάκρυα του σχίνου..



Επειδή όμως τα δάκρυα προυποθέτουν και πόνο, ο σχίνος χαράσσεται-πληγώνεται («κέντημα») με ένα αιχμηρό και αυλακωτό εργαλείο, το «κεντητήρι».
Tο μαστίχι αρχίζει σε λίγα δευτερόλεπτα να συγκεντρώνεται σαν δάκρυ στην άκρη της πληγής.



Kάθε 6 - 8 ημέρες επαναλαμβάνεται το χάραγμα με περισσότερες και πιο πυκνές κεντιές, τότε έχουμε το πρώτο μάζεμα της χονδρής μαστίχας.

Ακολουθεί το δεύτερο μάζεμα, με ψιλά κυρίως «δάκρυα» είτε από τον κορμό είτε από το έδαφος.



Και δυό λόγια για το ευλογημένο αυτό δέντρο που στην ουσία δεν είναι δέντρο

Είναι θάμνος αειθαλής με την επιστημονική ονομασία Pistacia lentiscus. Chia (οικογένεια Anacardaceae) ύψους μέχρι τριών μέτρων που ολοκληρώνει την ανάπτυξή του
σε 40-50 χρόνια, ζεί όμως πάνω απο 100.




Το παράδοξο και ανεξήγητο είναι ότι ενώ ευδοκιμεί και σε άλλες περιοχές της Μεσογείου,

τα πολύτιμα δάκρυά του τα χαρίζει μόνο στο έδαφος της Νότιας Χίου..




Σαν κάτι ανθρώπινο να έχει αυτό το δέντρο
Ετσι το έβλεπα κάποτε
Σαν να ήταν ένας κακός και άσπλαχνος βασιλιάς
εκεί στο μεσαιωνικό πύργο των Δοτιών




και μια νεράιδα τον τιμώρησε μεταμορφώνοντάς τον σε θάμνο

με την κατάρα να πληγώνεται απο τους υπηκόους του και να κλαίει γοερά

δάκρυα μετάνοιας

μέχρι και το θάνατό του..



29 σχόλια:

ανέμη είπε...

''σταλαμίδα ψιχάλας'' μας αρωμάτισες το σπίτι... δεν αφήνεις να μας ξεχάσω...

άντε να σου στείλω κι ένα φιλάκι:)

ΑΓΓΕΛΙΚΗ είπε...

Καλή μου Σταγόνα, υπέροχη πάλι η εγγραφή σου!!!
Κι οι φωτό καταπληκτικές!!!
Αν χρεαστώ κάποτε καμιά, θα μου επιτρέψεις να την δανιστώ;
Με αγάπη σε φιλώ.

Μηθυμναίος είπε...

Εξαιρετική και ενδιαφέρουσα ανάρτηση!!!
Δόση γνώσης αλλά και αρώματος!!!

Την καλησπέρα μου!

logia είπε...

Α! τι όμορφες εικόνες από "το δέντρο που πληγώναμε"....
την καλησπέρα μου

roadartist είπε...

Δεν εχω βρεθεί ποτέ στην Χιο.. φαντάζομαι εικόνες, φαντάζομαι μυρωδιές.. Καληνύχτα σου, σε ευχαριστούμε!

Μαριάνθη είπε...

Θαυμάσια ανάρτηση. Μοσχοβόλησε άρωμα μαστίχας,εικόνες και χρώματα μυροβόλου Χίου μας κυρίευσαν.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Αρωματισμένη ανάρτηση!!!
Πολύτιμα δάκρυα και εξαίσια αρώματα

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

πραγματικά ενδιαφέρον να βλέπεις πως παράγεται αυτός ο απίθανος "καρπός". ευχαριστώ

ξωτικό είπε...

τόσο θεϊκά γήινα όλα αυτά !
καθημερινά θαύματα που μας τριγυρίζουν!
ευωδίασες την ψυχή μας!
ας είσαι καλά!

Epicuros είπε...

Γοητευτική η διαδικασία. Πιο γοητευτικές οι υπέροχες φωτογραφίες. Σε όλα τα θέματα που επιλέγεις.

βιολιστης στη στεγη είπε...

Φωτογραφίες που μοσκοβολούν!
Μέσα σου την κουβαλάς τη Φύση...
Γι' αυτό και την εναποθέτεις τόσο όμορφα σ' αυτό εδώ το μπλόγκ!
Νάσαι καλά!

δεσποιναριον είπε...

Μα μυρισε ολη η μπλογκογειτονια, ετοιμασε μου ενα μπουρμπουλακι χαρα μου κι ερχομαι να το παραλαβω!

Καραβάκι είπε...

Aγαπημένη μου σταγονίτσα η μια εγγραφή σου πιο όμορφη από την άλλη.Έμαθα επιτέλους πως μαζεύουν τα "δάκρυα" της μαστίχας στον τόπο σου.Οι εικόνες είναι μαγικές.Μια απορία έχω.Δηλαδή πολλές... γιατί οι γυναίκες είναι τόσο τυλιγμένες ενώ καθαρίζουν την μαστίχα;Μια μεγάλη αγκαλιά και πολλά πολλά φιλιά!Το τρελοτρεχαντήρι σου!

Όλγα είπε...

Σταγονούλα μου, από πολύ πιτσιρίκα, τό'χα όνειρο να έρθω στη Χίο, ειδικά για να δω τα μαστιχόδεντρα!!! Πάντα με μάγευε αυτή η διαδικασία.. χμ και τρελαίνομαι για μαστίχα!!! Άντε να δούμε, πότε... Υπέροχη η εγγραφή σου! Αρωμάτισε το πρωινό μου...:) Καλημερούδια στην όμορφη Χίο! (ουπς! Και οι προηγούμενες αναρτήσεις πανέμορφες.. τις απόλαυσα τώρα, με λίγη καθυστέρηση..:)
..... Δάκρυα,ε;.. Μωρέ τον καημένο το βασιλιά.. Και λύτρωση δεν υπάρχει;..δάκρυα μετάνοιας μέχρι το θάνατό του;... νά'τανε τόσο άσπλαχνος;...

Άλκης είπε...

...κάτι λίγα ήξερα για την μαστίχα...κυρίως για το μάζεμα..
μ' αυτή την εγγραφή μου κάλυψες όλες τις απορίες...μ' άρεσαν και οι φωτο με τα "δάκρυα"...
..να 'σαι καλά σταγόνα...:)))

Side21 είπε...

Το μοναδικό της άρωμα ...
σκεπάζει τα Μαστιχοχώρια !!!
Δάκρυ προσφοράς και μόχθου ...
Χωρίς πόνο τίποτα δε γενιέται !!!
Την καλημέρα μου ...
απ' την Κυρά των Αμπελιών !!!

Άιναφετς είπε...

Αχ! τι μούκανες....έχω πάθος με την Χιώτικη μαστίχα από παιδί, στην "εποχή μου" στην Κωνσταντινούπολη που ζούσα, δεν υπήρχαν τσίχλες...μόνο αυτές οι μαστίχες, που εκεί ήταν από Τούρκικα δένδρα...Βάζαμε και λίγο κερί για να μαλακώσει..Τώρα, έχω σαπούνια, σαμπουάν, κρεμούλες μαστίχας...
Νάσαι καλά!

fractal είπε...

Άντε σαγονούλα... Χαλάλι σου
Από το word μου πήρες την ανάρτηση. Μπράβο σου. Πολύ όμορφη δουλειά..
Δοσμένη με αγάπη. Κάποια στιγμή θα συνεχίσω από εκεί που σταμάτησες..
Φιλιά από μακρυά.

Όλγα είπε...

Ξαναπερνώ για να απολαύσω λίγο άρωμα μαστίχας ακόμη... Καλημέρα Σταγονούλα μου! :))

Roadartist είπε...

Σταγονίτσα? Όλα καλά? Καλησπέρα :)

Άιναφετς είπε...

Ναι, σταγόνα μας, όλα καλά;
Κάπου "κόλλησες",ελπίζω στη μαστίχα...

Άιναφετς είπε...

Ναι, σταγόνα μας, όλα καλά;
Κάπου "κόλλησες",ελπίζω στη μαστίχα...

σταγόνα είπε...

διαδυκτιακά μου φιλαράκια σας ευχαριστώ πολύ πολύ για τα σχόλια και την έγνοια σας.. Χάθηκα γιατί έλειπα αυτές τις μέρες σε απρόσμενο ταξιδάκι αναψυχής...
την αγάπη μου και τα φιλιά μου σε έναν-έναν χωριστά..

Άιναφετς είπε...

Ουφ! μ' αρέσουν τα ξαφνικά ταξιδάκια,ειδικά τα αναψυχής που ανανεώνουν την καρδιά και φέρνουν εμπνεύσεις!

Ανώνυμος είπε...

Kάπου πήρε το μάτι μου το Πυργί;

fractal είπε...

Θαλασσοκρατορ. Βεβαίως Πυργί. Και στο μάτι και στο αυτί. Δεν άλουσες τη θειά Κακκού?

σταγόνα είπε...

θαλασσοκράτωρ,
με πρόλαβε το φράκταλ..
και απο σένα φράκταλ περιμένω τη συνέχεια:):)

nikiplos είπε...

πολύ όμορφες οι φωτογραφίες και ακόμη πιο όμορφη η ιστορία σου στο τέλος...
Δεν ήξερα τις εποχές του χαράγματος...

Σίγουρα θα υπάρχουν πολλές ιστορικές αφηγήσεις για το χάραγμα και την τιμωρία του χιώτικου σχίνου...

Σε φιλώ!

Unknown είπε...

ΧΙΟΣ αγαπημενο νησι ονειρικες διακοπες και δακρυ μαστιχας. με συγκινησες. Χαρηκα που σε ανακαλυψα.