Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

ραγισματιά

Ο ήλιος μεσουρανεί
και εμφανίζεσαι από το πουθενά
Μια μικρή ραγισματιά στο φλοιό της γης..



Έλα και το χέρι δωσ' μου
άγνωστο παιδί του κόσμου
να σε πάρω αγκαλιά
θάρρος η ελπίδα δίνει
κι όλη η γη μπορεί
να γίνει των παιδιών μια γειτονιά.
.


20 σχόλια:

adaeus είπε...

... αχ καλή μου, τα παιδιά πόση από την αγάπη μας χρειάζονται... κι εσύ το ξέρεις καλά...
... καλό σου βράδυ ψιχαλίτσα :)

Δημητρης είπε...

Ας ξεκινήσουμε από το μικρό παιδι που έχουμε όλοι μέσα μας... εκείνο χρειάζεται πρώτα το ενδιαφέρον και την φροντίδα μας... Καλή σου μέρα:)

Καραβάκι είπε...

Μακάρι να μπορούσαμε να αφουγκραστούμε την ψυχή των παιδιών... σταγονίτσα μου δε θέλω απαισιοδοξίες.Χαμόγελο και το κεφάλι ψηλά,με όσα κι αν μας στοιχειώνουν.Φιλάκια γιαβρί μου και μια μεγάλη καλημέρα!

παλίρροια είπε...

Ό,τι κι αν μας βαραίνει έρχεται το απρόσμενο που σαν μια αχτίδα ψιχαλισμένη δροσίζει την καρδούλα μας και προχωράμε... φιλί και αγκαλιά:)

σταγόνα είπε...

Aνδρέα μου
Νομίζω πώς κιεσύ το ξέρεις:):)
να προσέχεις τη ζουζούνα σου:)
σευχαριστώ

σταγόνα είπε...

Δημητρό μου
πού ξέρεις.. μπορεί εκείνο το παιδί να είχα κιεγώ κατά νου.. για κοίτα το καλά.. νομίζω πως του μοιάζει:)
όμορφο σκ σου εύχομαι..

σταγόνα είπε...

αν δεν μπορέσουμε ν αφουγκραστούμε πρώτα τη δική μας, δεν θα τα καταφέρουμε με κανενός άλλου Γλυκερίτσα...
Σευχαριστώ γλυκούλα μου.. και μη φοβάσαι για μένα.. είμαι γερό σκαρί.. καλώς ή κακώς
να περάσεις όμορφα το σκ:)

σταγόνα είπε...

Eτσι όπως το λες συμβαίνει Μαράκι μου:) γιαυτό ό,τι κιαν συμβαίνει τη λατρεύω.. τη ρημάδα τη ζωή..
γαλήνη στις ψυχές των αδύναμων ανθρώπων εύχομαι σήμερα.. ξέρεις εσύ..

nikiplos είπε...

Αγαπημένη βροχούλα, μακάρι, να καταφέρει κάποτε η γή να γίνει μια γειτονιά... μια από εκείνες τις παλιές που μεγάλωσα και ήταν γεμάτες παιδομάνι, που έσφυζε από τα γέλια και τα χαχανητα... και τα λαμπερά παιδικά μάτια, που ρουφούσαν εικόνες και εξέπεμπαν τόση, μα τόση άδολη αγάπη...

AERIKO είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=H_0mKd4xDEw

:) Όμορφο βραδάκι εύχομαι και είθε να χαράξει μια καλή εβδομάδα για όλο τον όσμο. :))

AERIKO είπε...

TON ΚΟΣΜΟ..!!

Καραβάκι είπε...

Πέρασα να αφήσω μια καλημέρα,ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα από τον κήπο μας και μια μεγάλη αγκαλιά.Καλή βδομάδα να έχουμε σταγονίτσα μου!Γεμάτη χαμόγελα και δημιουργία!

Ανώνυμος είπε...

Καλή εβδομάδα Σταγόνα .Εσείς όμως αλλάξατε γειτονιά και σας ψάχνουμε. Μη μας ξεχνάτε λοιπόν.Φιλιά Αγγελική.

σταγόνα είπε...

Νikiple.. φοβάμαι πως αυτό η γη ποτέ δεν θα το καταφέρει.. και οι γειτονιές που όλοι ζήσαμε όπως τις περιγράφεις πεθαίνουν κιαυτές σιγά σιγά.. σαυτό σταθήκαμε τυχεροί..

σταγόνα είπε...

Aερικούλι
σευχαριστώ!! και χαίρομαι ιδαίτερα όταν ανακαλύπτω τραγούδια που ως τώρα δεν γνώριζα:)

σταγόνα είπε...

Γλυκερία μου σευχαριστώ.. μοσχομύρισε η καρδιά μου με τα τριανταφυλλάκια σου..
καλη εβδομάδα και σε σένα:)

σταγόνα είπε...

Aγγελικούλα σε είχα στο μυαλό μου.. θα έρθω σε λίγο να σε δω.. γιατί κιεγώ σε πεθύμησα:):)
σευχαριστώ που ήρθες ως εδώ:)

Ανώνυμος είπε...

Σταγόνα μου το είδα το μήνυμά σου, επειδή όμως δεν άνοιγαν τα σημερινά μου σχόλια κι έλεγε πως κάποιο λάθος υπάρχει, με λύπη μου αναγκάστηκα να τα σβήσω.
Σ’ ευχαριστώ για το πέρασμα και για την αγάπη σου καλή μου.
Η Ξανθή Συρρή ήταν η μητέρα μου. Εξάκις χίλια περίπου είναι όσα ποιήματα άφησε σε μας κληρονομιά, με διάφορα θέματα και σε διάφορα στυλ γραφής.
Δύο ποιητικές συλλογές της υπάρχουν. Η πρώτη με τίτλο «κραυγές και οδύνες» εκδόθηκε πριν τον θάνατό της. Η δεύτερη με τίτλο «εκ γυναικός» εκδόθηκε στη μνήμη της.
Καλό απόγευμα.Αγγελική

Ανώνυμος είπε...

FILOI MOU KALOI OTAN DEITE AUTO TO SXOLIO MOU RI3TE MIA MATIA SE AUTO TO BLOG http://mariatweety.blogspot.com OPOU 8A VRITE MIA MIKRI KOPELITSA MOLIS 23 ETON POU PALEUEI GIA NA KERDISEI TI ZOI TIS PISO AN TELIKA FANEI TYXERI.
KANTE OTI MPOREITAI
DIADOSTE TO
AN EIDI GNORIZETE AUTO TO BLOG TOTE AGNOEISTE TO SXOLIO MOU KAI SVISTE TO
FLIKA GEORGE

σταγόνα είπε...

Υπέροχη πρέπει να ήταν η μητέρα σου Αγγελική..
πολύτιμη και η κληρονομιά που σας άφησε.. και το μήλο βλέπω έπεσε κάτω απο τη μηλιά..
πραγματικά συγκινήθηκα..