Οχι ένα πρόσωπο με την αβάσταχτη και ψυχρή του τελειότητα..
Ούτε ένα πρόσωπο απλώς ρεαλιστικό που αρέσκεται να καμαρώνει για την
αυθεντικότητά του..
Θέλω να ζωγραφίσω ένα πρόσωπο που να είναι
Ολα τα πρόσωπά Σου...
Και έπειτα να βρω τη δύναμη να τα αγαπήσω..
Ολα..
25 σχόλια:
Ένα πρόσωπο ''καθαρό'' σίγουρα αγαπιέται έστω κι αν δεν δείς την μορφή του ποτέ!!!
(Το φανελάκι του παππού είναι πεντακάθαρο... παρ'ότι διακρίνεται λίγο)
Όνειρα γλυκά αγαπημένη μου :))
να ζωγραφισω το προσωπο
με όλες τις κρυφες διαδρομες
και σκέψεις που το χαραξαν
στου χρόνου το ταξιδι
και μετα
μεσα απο τις διαδρομες του
να το αγαπησω
και να το φωλιασω για παντα
στην καρδια μου
Mα τι πρόσεξες!! αν και.. καθώς τυχαίνει να σε γνωρίζω,δεν θα έπρεπε να με παραξενεύει..
στην λάμψη λοιπόν της καθαρότητας που κερδίζει την αγάπη χωρίς δύναμη :)
στην υγειά του παππού που το βλέμμα και το θαλασσοδαρμένο του πρόσωπο με αφόπλισαν..
ονειρα γλυκα στο προσκεφάλι σου:)
καλησπέρα Φωτεινούλα σε σένα και στους δρόμους που χάραξες!!!
σευχαριστώ και σε καληνυχτίζω
Ακου , και αυτο ειναι νόμος
Προσωπο που αγαπας δεν μπορεις να το ζωγραφίσεις
Καλημερα ...και ομως ειναιαληθεια αυτο που σου λεω
Mε αφόπλισες κιεσυ θαλασσοκράτορα..
δεν ζωγραφίζω αλλά έτσι πρέπει να είναι.. όπως το λες.. το νιωθω αυτό που εννοεις..
Oμορφη μέρα φίλε.. όμορφη και χαμογελαστή εβδομάδα..:)
Ευχαριστώ Σε
φιλιά
Eυτυχισμένοι θνητοί όσοι εχουν πρόσωπο με ματια καθαρά χωρίς ρυτίδες στην ψυχή.Και πιο ευτυχισμένοι όσοι κοιτάζουν μάτια σαν του παππού στην φωτο.Σταθερή η αδυναμία μου σε γέροντες και παιδιά αλλά και σε εγγραφες όπως η δική σου.Χαμογελαστή Καλημέρα κι ευχή μαζι για μια
όμορφη εβδομάδα.:))
΄Ομορφες σκέψεις
΄μ Ομορφη μα αβάσταχτη και μη αυθεντική είναι η τελειότητα πολλές φορές, όπως μας παρουσιάζεται..
Καλώς σε βρίσκω,
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Το γατουλίνι σας απίθανο.
Είχα κι' εγώ πριν μερικά χρόνια τον ...Κουφοντίνα μου με ένα γαλάζιο μάτι αλλά βαρήκοο.
Τώρα έχω τη ...δεσποσύνη της
Φαίνεται ότι έχουμε κοινές αδυναμίες Αερικό μου και όπως βλέπεις δεν κρύβονται..:)
σευχαριστώ... να εισαι καλά..:)
καλώς τη Γλαρένια:)
με έκανες και γέλασα με τη Ροζαλία σου και το μοναδικό σου τρόπο να αφηγείσαι:) το δικό μας δεν είναι μόνο βαρήκουο.. είναι θεόκουφο και υποψιάζομαι πανευτυχές μεσα στο σιωπηλό του κόσμο:)
σευχαριστώ για το πέρασμά σου:)
... αρχικά φαίνεται παράταιρη η ανάρτηση σε σχέση με τη φωτογραφία...
αλλά τελικά δεν είναι :)
Με τα δικά σου μάτια, φαίνεται πιο όμορφος ο κόσμος!
Εγώ σταγονίτσα μου με αυτή σου την ανάρτηση θυμήθηκα μια άλλη ανάρτηση,εκείνη με μια γιαγιά...θυμάσαι;Kαλό βράδυ ψυχή μου!Φιλάκια πολλά!Και αγκαλίτσα!
καλημέρα Ανδρέα,
χαίρομαι που το εντόπισες.. και μου δινεις την ευκαιρια να εξηγησω.. έχεις δίκιο λοιπόν:) είναι παράταιρη η φωτογραφία με το κείμενο.. εντελώς θα έλεγα:)ανέβασα την εικόνα και άλλα ήθελα να γράψω ..ομως για κάποιο λόγο το πρόσωπο του παππού έφερε στο μυαλό μου ένα άλλο πρόσωπο γυναικείο και σεκείνο αναφέρονται τα λόγια.. ανεξήγητοι οι συνειρμοι που δημιουργει το μυαλό μας..
σευχαριστώ πολύ Ανδρέα.. και μη σταματάς να ψιθυρίζεις:)
Μα ξεχνιέται εκείνη η γιαγιά τρεχαντηράκι??
Σταγόνες δροσιάς σου στέλνω να ναι δροσερή η μέρα σου και όμορφη:)
σε φιλώ
Κάπου είχα διαβάζει τον Βρεττάκο που περίπου έλεγε πως κάθε φορά που αγκαλιάζω το πρόσωπο σου βλέπω το Θεό... Ισως να ταιριάζει εδώ...
Την καλησπέρα μου!
Ένα πρόσωπο ...
Κάθε πρόσωπο ...
Κι ένα βιβλίο ζωής !!!
Μ' ανεξίτηλα γράμματα γραμμένη
η ιστορία του, χαρές, λύπες, εμπειρίες,
κάθε στιγμή και μια χαρακιά να ρίχνει
τη σκιά της η απογευματινή αχτίνα !!!
Ένα πρόσωπο καθαρό, καθρέφτης μιας
ζωής καθαρής όλο συνέπεια ...
Σευχαριστώ Δημητρό και σου εύχομαι τα καλύτερα για το καινούργιο σου βιβλίο:):)
Aγρυπνε,
σευχαριστώ για τις πολύτιμες σταγόνες σου..
και δε μου λες?? το μωράκι στην εικόνα είσαι εσύ??
Σταγονούλα. Όμορφο το άλλοθι που διάλεξες για να ζωφραφίσεις. Προσπάθησε να το κάνεις . Είναι άσκηση ψυχής. Ζωγράφιζα παλιά τα πρόσωπα που αγαπόυσα. Μόνο που κατά ένα περίεργο τρόπο, οι ζωγραφιές αυτές δεν είχαν καλή τύχη. Η σύμπτωση αυτή με έκανε να μην το ξαναεπιχειρήσω. Μην ακούς. Τα πρόσωπα που αγάπησαμε τα ζωγραφίζουμε από μνήμης.
Σματςςςςςςςς!Σμουτςςςςςςς!Καλημέρα σταγονίτσα μου γλυκειά!Πέρασα να αφήσω φρέσκα λουλούδια στο σπιτικό σου.Και περιμένω και κάτι από σένα.Μήπως το ελησμόνησες;;;;;;;
φεγγαροπαρμένο μου φράκταλ, μόνο κάτι πετρούλες και κάτι μπουκαλάκια έχω τολμήσει να ζωγραφίσω.. το χέρι μου δεν πάει για περισσότερα.. πλησιάζει η επέτειος για το ολοκαύτωμα κιεσύ ακόμα να μαζευτείς στο νησάκι σου..
α μα πια!!
τώρα που το λες Γλυκάκι, όχι δεν το ελησμόνησα.. αλλά ακόμα βρίσκομαι με το ένα πόδι εδώ και το άλλο εκεί.. μέχρι την άλλη βδομάδα θα τακτοποιηθώ και θα σου πω..
να σου πω και ότι τώρα τελευταία δυσκολεύομαι να μπω στο καραβάκι σου.. μόλις μπω στη σελίδα σου εξαφανίζεται.. άσε που κολλάει μετά το pc και αναγκάζομαι να το κλεισω.. λες να φταίει ο θαλασσοκράτορας που τα έχει κάνει άνω κάτω όλα εκεί μέσα???
Xμ... κι άλλοι μου το είπαν αυτό.Τι στο καλό συμβαίνει;Λες σταγονίτσα μου να μου την έκανε τη ζημιά ο θαλασσοκράτορ;Mπα... το αγαπάει το καραβάκι δεν το νομίζω.Όμως γιατί γίνεται αυτό;Oυφ...Μάλλον το φόρτωσα πολύ.Για να δούμε...ευχαριστώ για την επισήμανση καρδούλα μου.Καλό ξημέρωμα και όνειρα γλυκά!Φιλάκια!
κιεγω έτσι λέω Γλυκερία μου.. ότι το παραφόρτωσες το καημενούλι.. αφού λες ότι στο έχουν πει και άλλοι..
σε φιλώ και σε καλημερίζω
Δημοσίευση σχολίου