Δεν θέλω να κάνω σχέδια
Αυτό μου στερεί την προσμονή του αναπάντεχου
Αυτό μου στερεί τη μαγεία
Σκίζω λοιπόν τα σχέδιά μου και κινούμαι ελεύθερα μες το κενό..
Κενό..
Μα και τότε φοβάμαι…
Μήπως δεν είναι ένα σχέδιο κι αυτό??
Να κινούμαι μέσα στην άρνηση εφαρμογής οποιουδήποτε σχεδίου??
Αυτό κι αν είναι σχέδιο.
Σχέδιο που με σπρώχνει σε ένα στημένο καθήκον αφαιρώντας μου κάθε αυθορμητισμό..
Μουντζώνω λοιπόν σχέδια και αντισχέδια και αποφασίζω να ζήσω όπως όπως..
Ξαπλώνω σε μιαν αιώρα στην αυλή, ανοίγω το βιβλίο μου..
Νύχτα είναι και δεν βλέπω καλά....
Το αφήνω έτσι ανοιχτό να ξαπλώσει πάνω στο στέρνο μου..
Προτιμώ να χαζεύω τ αστέρια και να συλλογιέμαι..
Να συλλογιέμαι πως ανοίγω την πόρτα του γυάλινου κλουβιού μου…
Την κλείνω πίσω μου..
Κάθομαι στο κατώφλι..
Είπες θάρθεις..
Θάρθεις όταν θα φύγουν οι παραθεριστές και τα χελιδόνια..
Θάρθεις με τα φύλλα του Φθινοπώρου..
Με τη βροχή..
Εσύ που ξέρεις τα μυστικά περάσματα..
Κιεγώ περιμένω.. Δεν σχεδιάζω..
Τωρα που ο κύκλος κλείνει γύρω μου και σκοτεινιάζει..
Να μου δείξεις το δρόμο..
Να περάσω…
Στην άλλη Διασταση..
Στον άλλο Καιρό..
Χωρίς Σχέδια..
Xωρίς αναλύσεις..
Χωρίς Λόγια..
Να κατασταλάξω σαν Ηχος Σβηστός στο Βυθό σου..
38 σχόλια:
Στην άκρη φύλλου τρυφερού
τυχαίνει μια σταλιά νερού
απ' τη βροχή να μένει.
Το φύλλο άνεμος κουνεί
και η σταλαγματιά πονεί
και τρέμει φοβισμένη...
Γλυστρά ... και στάζει
στο κλαρί δεν είναι πλειά,μα δεν μπορεί
κι ευθύς στη γη να φθάσει,
μες στον αέρα κρεμαστή
σαν διαμαντάκι γυαλιστή
για λίγο θα περάσει.
Αχ, δεν τολμώ να σου το πω,
μα ξέρεις συ πως σ'αγαπώ,
σωπαίνεις και σωπαίνω...
Τέτοια αγάπη ντροπαλή
κόμπο νερού μοιάζει πολύ
στην πλάση κρεμασμένο.
Δροσίνης Γ.
Αφιερωμένο στα όμορφα της ψυχής σου που καμαρώνω...
Ναι το φθινόπωρο... Μα ποτέ δεν ξέρεις... Άλλωστε δεν κάνω σχέδια ποτέ.!
Αφέσου...σαν ψιχάλα
σε πρόσωπο Αγαπημένο!
Η δικιά σου εγγραφή, η τόσο φιλοσοφημένη κι αληθινή, μου άρεσε-όπως οι περισσότερες-πάρα πολύ, αλλά και της Μαριγούλας ο γλυκός Δροσίνης, πολύ με συγκίνησε."...μες στον αέρα κρεμαστή/σαν διαμαντάκι γυαλιστή/για λίγο θα περάσει".
Γέννηση, ζωή-στάση και..."στη γη να φθάσει...".Πολύ μεγάλη δύναμη κι αλληγορία μέσα στην απλότητα!
..απαλά και στοργικά να σου αποθέκω μια Καληνύχτα!
Ax βρε Μαριγούλα μου αυτός ο Δροσίνης "σου" ...
σαν δροσερή πηγούλα να πίνεις το νεράκι της και να μη ξεδιψάς.. να θέλεις κιάλλο..
σκέφτομαι πόσο τρυφερός και ευαίσθητος άνθρωπος πρέπει να ήταν.. σαν φυλλαράκι που τρεμοπαίζει στο φύσημα του ανέμου..
σευχαριστώ για το υπέροχο κέρασμα!!!
όμορφη μέρα δροσερή!!
Aφήνομαι goofy μου.. αφήνομαι.. αλλά τώρα πιά μόνο στις σκέψεις και στα όνειρά μου..
σευχαριστώ
καλημέρα σου και σημερα και κάθε μέρα..
Ετσι είναι Αγγελικουλα.. Η απλότητα του Δροσίνη είναι αφοπλιστική..κρύβει απέραντο μεγαλείο, δύναμη και ομορφιά..
σευχαριστώ και καλημέρα σου ευχομαι:):)
'Aγονή" μου γιαυτό είδα όμορφα όνειρα απόψε το βράδυ??
σευχαριστώ και ..ειδα και θαύμασα.. θα έρθω και απο κοντά να στα πώ..
σε φιλώ και σε καλημερίζω..
Αψογος ο συνδιασμός με τη φωτογραφία.
Καλημερα
Κάνω σχέδια μα τα αφήνω έξω από την πόρτα. Σα λασπωμένα χειμωνιάτικα παπούτσια. Να ξεραθεί απάνω τους η λάσπη Να πέσει και να ξαναγίνει χώμα.
'Ετσι θα πατήσω απάνω τους και θα προσπεράσω. Μόνο έτσι ωφελούν τα σχέδια. Τώρα πιά και τα παπούτσια μου δεν αντέχουν πολύ λάσπη. 'Ετσι φροντίζω να μην τα παραφορτώνω.. Μα το Φθεινόπωρο μου είναι πολύ δύσκολο.
Πάντα περιμένω τη βροχή του Φθεινόπωρου για να μου φορτώσει τα παπούτσι λάσπη..
Κάνω σχέδια μα τα αφήνω έξω από την πόρτα. Σα λασπωμένα χειμωνιάτικα παπούτσια. Να ξεραθεί απάνω τους η λάσπη Να πέσει και να ξαναγίνει χώμα.
'Ετσι θα πατήσω απάνω τους και θα προσπεράσω. Μόνο έτσι ωφελούν τα σχέδια. Τώρα πιά και τα παπούτσια μου δεν αντέχουν πολύ λάσπη. 'Ετσι φροντίζω να μην τα παραφορτώνω.. Μα το Φθεινόπωρο μου είναι πολύ δύσκολο.
Πάντα περιμένω τη βροχή του Φθεινόπωρου για να μου φορτώσει τα παπούτσι λάσπη..
Αντέχουμε ναι.. έτσι.. χωρίς σχέδια..
Με ήχους και στίχους αθίγγανους..
Να στροβιλίζονται αιθέρια στο αχανές..
Να σμίγουν με άστρα πληβεία κι αμέρωτες θάλασσες..
Με άνθη δυσεύρετα και χτύπους σαλούς..
Σε χορό ερωτικό κι αναπάντεχο
Σ΄ ένα τοπίο μαγικό, μυστικό..
Σ΄ ένα τοπίο με μνήμες και ρίμες και φως απ΄ το μέλλον..
Καλησπέρα Ελένη.. Με ταξίδεψες υπέροχα..
Πάντα μια προσμονή είναι όμορφη...όσο κι αν μέχρι να φτάσει μας παιδεύει ίσως.Υπέροχα όσα έβγαλες από μέσα σου σταγονίτσα μου.Υπέροχα... Να είσαι καλά!Πολλά πολλά φιλιά!
Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια
γελάει, μου έλεγε η μαμά μου, ο Θεός!
Άσε την αγάπη γλυκιά δροσοσταλιά μου
να σου χαρίζει ουρανό και ήλιο
για να λάμπεις!!!!!!
Την αγάπη μου και πολλά
μαργαριταρένια φιλιάαα ******
...πιάσε απάγκιο κι έρχομαι :)
ομορφη γειτονιά
όμορφα γράφεις
όμορφα σκέφτεσαι
χαίρομαι που βρεθήκαμε
καλή σου μέρα!
Έτσι Αγάπη μου, απελευθερωμένη,χωρίς πρόγραμμα." Αν είναι νάρθει θε να ρθεί ,αλλιώς θα προσπεράσει"
Φτάνει να είσαι Εσύ εκεί !!!!
Την αγάπη μου
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr
... θα έρθει, θα δεις...
και συ μαγεμένη θα αφεθείς :)
Καλό σου βράδυ!
Πάλι νοιωθω την ανάγκη να συνομοτήσω μαζί σου...
Ας βάλουμε στην άκρη τα σχέδια, ας τα περιορίσουμε στις καθημερινές πρακτικές .
Ας κάνουμε χώρο στην ψυχή μας για το αναπένταχο, το τυχαίο, αυτό που θα φέρει μια καλοκαιριάτικη βροχή και με στιγμές σταγόνες θα σβήσει στίγματα πόνου ή σημάδια θλίψης.
Όλα αυτά για σένα κορίτσι μου τα εύχομαι. Να τα προσμένεις....
http://lygeri.pblogs.gr
http://ligery.pblogs.gr
Καλημέρα Σταγονούλα μου.. άνευ σχεδίου!! :))
Καλημέρα αγαπημένη μου σταγονίτσα!Πέρασα να δω αν φάνηκες,μα μάλλον ακόμη τρέχεις.Καλή δύναμη εύχομαι.Πολλά φιλιά και μεγάλη αγκαλιά!
θαλασσοκράτορα σευχαριστώ.. και εύχομαι να αρμενίζεις σε όμορφες θάλασσες.. πάντα!!
φρακταλ
καλά κάνεις
και τα αφήνεις έξω απο την πόρτα..
υπέροχο το αποτύπωμά σου!!
Τάκη φίλε μου καλέ..
αντέχουμε..και ακόμα παραπάνω όταν διαβάζουμε τους στίχους σου..
Αζάκι μου
σου εύχομαι πάντα να έχεις κάτι να προσμένεις.. εμπεριέχει Γλύκα η προσμονή:):)
Mικρή μου Μαργαριταρένια..
και πώς μ αρέσει όταν γελάει ο θεός:):)
Aγονη..
απάγκιο έπιασα και περιμένω.. κοντεύει ο καιρός..:)
κιεγώ χαίρομαι logia:)
ευχαριστώ σε!!
καλώς σε βρίσκω!!
Λυγερή μου αγαπημένη,
με έκανες να θυμηθώ εκείνη την αυγουστιάτικη βροχή πριν λίγα χρόνια που με εκανε να αφήσω όλα μου τα σχέδια και να τρέξω σαν τρελή στη θάλασσα..:):)
σευχαριστώ για τις ευχές σου..
την αγάπη μου σου στέλνω και καλή εβδομάδα:)
Καλέ μου Ανδρέα,
Ο,τι ειναι να ρθει θε να ρθεί..
δεν ωφελεί να καρτεράς αλλά απο την άλλη έχει τόση γλύκα η προσμονή..:)
καλα να περνας όπου και νασαι..
Γλυκάκι μου
τρέχω τρέχω και σας έχω πεθυμήσει αλλά.. Αυγουστος είναι θα περάσει..
ευχομαι να κυλάει γλυκά και όμορφα το καλοκαίρι σου..
να χαμογελάς και να προσέχεις..
Kαλό μήνα σταγονίτσα μου!Κι εγώ σε πεθύμησα πάρα πολύ.Άντε να έρθει ο φθινόπωρος να ξανανταμώσουμε.Και έχω πολλά νέα.Φιλιά πολλά,μεγάλη αγκαλιά και να μου προσέχεις!
ΥΓ. Σε σκέφτομαι πάντα...
μα να τολμας να αφήνεσαι, να ζεις χωρις, γυμνός, ψυχής δύναμη να βρείς να ζεις, την αγκαλιά σου αγνή να παραδόσεις..
Μη σχεδιάζεις τίποτα
Απαντοχής καρτέρι έστησε ο κύκλος μου και σβήνω
Άναψε το φεγγάρι και τη σελίδα δες στο νούμερο δεκάξι
Τα λόγια που δεν είπαμε εκεί θα βρεις γραμμένα
Κλείσε τα μάτια σου μετά
Και συλλογίσου μόνο
Πως θα ΄ρθει το φθινόπωρο και ας μη συναντηθούμε
Κι αν ο Καιρός είναι γλυκός, και μοιάζει καλοκαίρι
ένα αγριοπερίστερο μήνυμα θα σου φέρει
“Στης γης τ΄απάτητα νησιά,
στου κόσμου το ναυάγιο
bυθίσθηκε ένα σκαρί
με τ΄όνομά σου επάνω
Σαν ανιχνεύσεις το Βυθό
κι ο Ήχος σου, μιλήσει
το Πέρασμα το Μυστικό
θα το ΄χεις συναντήσει
Μα κράτα πρίμα τον καιρό
μην τον εκουμαντάρεις
σαν σηκωθούν τα κύματα
ανέβα πάνω τους -σκαλιά
γι΄απέναντι τα κάνεις”..
Υπομονή!
Και από Αύγουστο χειμώνα δεν λένε;
Που θα πάει; Θα κλάψει και η λιακάδα...
Πλησιάζει φθινόπωρο.Και θέλω να έρθει γρήγορα.Να φέρει κοντά μου όσα πρόσωπα αγαπώ και μου έλλειψαν.Εύχομαι να είσαι καλά σταγονίτσα μου.Μεγάλη αγκαλιά και πολλά πολλά φιλιά!
Βλέπω φωτιές παντού...αχ, να μπορούσες να ρίξεις λίγες ψιχάλες δύναμης σε όσους καίγονται και μέσα τους...με συγκίνησε η γραφή σου και το τραγούδι, υπέροχοι στίχοι όπως και η μουσική, καληνύχτα;
Σας ευχαριστώ όλους..
καλό Φθινόπωρο επιτέλους... :):)
Δημοσίευση σχολίου