Ενα άλογο είναι τόσο αθώο όσο ένα παιδί
Kαι...
Έχει αποδειχθεί με μελέτες ότι και μόνο η φυσική παρουσία του αλόγου είναι αρκετή για να χαμηλώσει το επίπεδο του στρες, να ηρεμήσει το νευρικό μας σύστημα και να μας συγκεντρώσει στο παρόν.
Αυτό μπορώ να το επιβεβαιώσω και απο δική μου προσωπική εμπειρία.. ισως να ειναι αυτή η αρμονική διάπλαση του σώματος του, η σαγήνη που εκπέμπει, o καλπασμός του, η περηφάνεια του, η αίσθηση ελευθερίας που μεταδίδει...
Πραγματικός αποδέκτης αισθημάτων, αντιστέκεται και αντιδρά στην αδικία και στην κακομεταχείρηση και σε καθοδηγεί να το κατακτήσεις με τους δικούς του όρους.. με σταθερότητα και συνέπεια, με τρυφερότητα και μια γλυκια κουβέντα , με έναν ψίθυρο, μία λέξη με καθησυχαστική χροιά, χωρίς απότομες κινήσεις και φωνές..
Ωστε τελικά να είναι αυτά που διδάσκουν και μαθαίνουν στον άνθρωπο την εύγένεια, τη χάρη, την αρχοντιά
29 σχόλια:
Αν μαθαίναμε από τα ζώα
μάλλον όλα θα πήγαιναν καλύτερα...
http://lovinghorses.pblogs.gr
Σταγονίτσα μου ρίξε μια ματιά κι εδω..Τωρα που το σκέφτομαι κακως το εγκαταλείψαμε αυτο το ιστολόγιο..Σύντομα θα κάνω εγγραφή.
Όμορφο Ξημέρωμα εύχομαι.:)
..."Ωστε τελικά να είναι αυτά που διδάσκουν και μαθαίνουν στον άνθρωπο την εύγένεια, τη χάρη, την αρχοντιά"...
Αν μπορούσαμε να διδαχθούμε από τα ζώα!
Και ναι το άλογο είναι μοναδικό ζώο!
Σχεδόν σαν αληθινός άνθρωπος...
Υπέροχα τα ποστ σου!!
Χάζεψα και χάθηκα στις λέξεις και στις εικόνες σου!
Καλό φθινόπωρο Βροχούλα!!
Βροχούλα μου θύμισες τον Μάρκο μας..
Ο πατέρας πολλές φορές μας τόν έφερνε παράδειγμα για να μιμμιθούμε την ευγένειά του. Εκείνος δεν μπορούσε να μας νουθετήσει με λόγια .'Ενοιωθε μέσα του όμως την ευγένεια (όχι την υποκριτική)
Για σένα λοιπό το διήγημα "Η ΜΠΑΛΛΑ"
..το στεναχωρεί το παλούκι και το σκοινί..
Δαμάζεται η περηφάνεια του, η ομορφιά του, η δύναμή του, η ε λ ε υ θ ε ρ ί α του...
logia
δυστυχώς δεν μαθαίνουμε..
καλη σου μέρα:)
Aερικό μου,
με εξέπληξες πολύ ευχάριστα..
"χάθηκα" μέσα μπλογκάκι που με έστειλες..δανείστηκα απο κει και ένα βιντεάκι αν δε σε πειράζει.. αγαπάς κιεσύ τα άλογα λοιπόν:):)
αυτό που βλέπεις στην εικόνα είναι δικό μας.
Προσωρινά το έχουμε αποχωριστεί και χθες με έπιασε νοσταλγία γιαυτό έκανα αυτό το ποστ.
Αν δε ζούσα εδώ που ζω θα ήθελα πολύ να ζουσα σε μια φάρμα πλάι σ έναν γητευτή..
Μαριάννα μου
χαθήκαμε.. έλειπα κιεγώ καιρό..
και χαίρομαι που πάλι σε συναντώ.
εύχομαι να εισαι καλα..
Σευχαριστώ για το πέρασμά σου
καλό Φθινόπωρο και σε σένα
Φράκταλ,
πάλι δύσκολα μου βάζεις.. σου αρέσει να με παιδεύεις:):) και σε μένα αρέσει να παιδεύομαι..:P:P
που θα βρω αυτό το διήγημα?
τσάκω ένα φιλάκι και.. μη χάσεις σήμερα τη θάλασσα..:):)
Aγονη,
κάτι μου θυμίζει αυτό..
τα άλογα στο φυσικό τους περιβάλλον που είναι η άγρια φύση, πλησιάζουν πολύ στο πως θα θέλαμε? να ζουμε εμείς οι άνθρωποι.. αντ αυτού ζουμε με σχοινια παλουκωμένοι.. Η μόνη διαφορά είναι ότι εμείς το επιλέξαμε.. τα άλογα όμως όχι..
φιλί και καλημέρα:)
Ξέρει να δουλεύει, να προσφέρει και να υπηρετεί με περηφάνεια!!!
Αν όλοι ακολουθούσαμε το παράδειγμά του, δεν θα βρισκώταν η οικουμένη τώρα στο χείλος του γκρεμού.
Aπό όμορφη γωνιά το κοίταξες Αγγελικούλα..
πράγματι είναι πολλά τα πλασματα που δουλευουν και προσφέρουν και υπηρετούν.. το άλογο μόνο και ίσως μερικοί άνθρωποι καταφέρνουν να διαφέρουν κάνοντας όλα αυτά με περηφάνια..
πολύ όμορφοι σύντροφοι και φίλοι... ιδίως για ανθρώπους που έχουν κάποιο σπίτι σε ύπαιθρο...
Εκείνο που δεν είναι γνωστό είναι το πόσο πιστοί φίλοι είναι...
Θυμάμαι κάποτε έναν που είχε ένα παϊτόνι (μόνιππη άμαξα). Γέρασε και πέθανε ο ιδιοκτήτης, αλλά το άλογό του το έσκασε και τριγυρνούσε στους μπαξέδες γύρω από το νεκροταφείο... Κοιτούσε προς τα μνήματα προσπαθώντας να απαντήσει στα δικά του ερωτηματικά...
Να είσαι καλά
Όμορφα, από καρδιάς λόγια για τα αγαπημένα άλογα. Να υποθέσω ότι μικρή είχες πολλά πόνυ κουκλάκια σε διάφορα χρώματα;
"Στα τραγούδια του πατέρα"
Άντε .... που το έστειλες πάλι.
Το φιλί τό πιασα.
παρά λίγο να μου ξεφύγει..
Τι στριμμένο φιλί ήταν αυτό...
Εδώ που ζω, σ΄ ένα κτήμα, ψιχαλίζει, έτσι είπα να σ' επισκεφτώ και Ω! τι έκπληξη, είδα άλογα...ξέρεις την εφηβεία μου την πέρασα κοντά στα άλογα και η πρώτη ερωτική εμπειρία ήταν σ΄ένα στάβλο, με την υπέροχη μυρωδιά του σανού...
Ασφαλώς οι καλύτεροι φίλοι!
Καλή σου ημέρα, δεν ξέρω αν και τη μάθαμε κάποιοι από εμάς, σίγουρα όμως την σφραγίδα μας, την κακία μας θέλω να πω, την αφήσαμε και με το παραπάνω, μια ματιά στα τσίρκα καθώς και σε σέκτες και θα ντραπούμε. Χαίρομε, βλέπω και άλλους φίλους, το ΑΕRΙΚΟ αρχίζω και βαριέμαι το path.Για δυο τρία άτομα μένω τον σταυροχ τον χαρ , και φυσικά το Αεriko, έχει πέσει πολύ σαπουνόπερα, πολύ σορόπι και από ποιότητα φτηνιάρικα κόλπα τηλεθέασης.
nikiple
δεν αμφιβάλλω.. τα ζώα αφοσιώνονται και νιωθουν πολύ περισσότερο απο εμάς τους ανθρώπους..
σευχαριστώ που μοιράστηκες αυτή σου τη γλυκιά ανάμνηση:)
μια όμορφη εβδομάδα σου εύχομαι
καλημέρα Νικόδημε..
θα σε απογοητεύσω.. μικρή δεν έπαιζα καθόλου με παιχνίδια.. τα παχνίδια και οι κούκλες που μου δώριζαν έμεναν στολισμένα και ανέγγιχτα στο ράφι..
θυμάμαι ότι έπαιζα μανιωδώς "πετράδια" κουτσό, κηνυγητό, κρυφτό και ιδαίτερα απολάμβανα να φτιάχνω καταφύγια-φωλιές πάνω σε δέντρα και σε χωράφια με κείνα τα ψηλά χόρτα που με έκρυβαν απο τον κόσμο.. τι με έβαλες τώρα να θυμηθώ..
την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα:)
φράκταλ,
ντρέπομαι.. ακόμα δεν το διάβασα.. το καλοκαίρι μου είναι αδύνατο να συγκεντρωθώ εκτός του ότι δεν έχω καθόλου χρόνο.. έπειτα έχει μαζευτεί απο δώρα μια λίστα αναμονής μεγάλη δίπλα στο κομοδίνο μου.. φέτος όμως το χειμώνα στο υπόσχομαι..
την αγάπη μου και τα φιλιά μου αγαπημένο μου ζιζάνιο
Αιναφετς..
τι ομορφη ανάμνηση.. μου έφερες στο νου εικόνες απο ταινίες:):)
καλημέρα και καλή εβδομάδα:)
Roadartist
ας υπάρχουν και κάποιοι φίλοι εκτός εισαγωγικών.. το έχουμε ανάγκη:)
καλημέρα σου ΄
όμορφη εβδομάδα
Beautiful and lovely shot !!! Great Post !!Unseen Rajasthan
Ναι,τρυφερή μου σταγόνα, καμιά φορά οι αναμνήσεις μπορούν "να μαλακώσουν" την καθημερινότητα, που προσωπικά μ' έχει κάνει να φρικάρω, δεν μιλώ για εκλογές...αλλά με την τρομολαγνεία, γύρω από τον επικίνδυνο εμβολιασμό...Έτσι λοιπόν αφήνω τ' άλογα και σκέφτομαι τα παιδάκια και τις εγκύους, που θα εμβολιαστούν "υποχρεωτικά"...
Συγνώμη, που χαλάω το ρομαντικό κλήμα...
Σωτήρη καλημέρα,
τα σιρόπια και οι εφήμερες και επιφανειακές σχέσεις και αγάπες υπάρχουν και εδώ κιεκεί όπως και στη ζωή μας.. αν κάπου δε βολεύεσαι πας λίγο παρακάτω και .. μερικές φορές είναι τόσο απλό.. και στη ζωή μου όπως κιεδώ, δεν με πολυαφορά το τι κάνουν οι άλλοι.. εκτός αν είναι εκείνοι που αγαπώ.. υπάρχουν κιεδώ μέσα ψυχούλες που αγαπώ κιας μην τις έχω δεί.. μερικές φορές δεν είναι απαραίτητο..και δεν ειναι υπερβολή.. οι ψυχές δεν έχουν φύλο ούτε πρόσωπο ούτε όνομα διεύθυνση και αριθμό.. μου είναι αδιάφορο αν κατοικούν στον blogger η στο path..
οι ψυχές εκπέμπουν ψάχνοντας να βρουν τους κατάλληλους δέκτες..
Απο το path έφυγα κυρίως γιατί αντιμετώπιζα πρόβλημα με τις εγγραφές και κατά δεύτερον γιατί μου ήταν αδύνατον να ακολουθήσω τους γρήγορους ρυθμούς του..
Σωτήρη όπου και νασαι να εισαι καλα
Rajasthan,
Welcome and
thanks alot for your comment
Η πιο όμορφη εικόνα,άλογα που κατεβαίνουν από το βουνό στη θάλασσα για να ξεδιψάσουν... Υπέροχα ζώα!Τα αγαπώ πολύ.Εγώ που στο καλό είμαι και δεν πήρα είδηση ότι επέστρεψες;Aχμ...
Eλα μου ντε.. κιεγώ αναρωτιέμαι.. πού εισαι τρελοτρεχαντήρι???:P:P
εντελώς δεν επέστρεψα αλλά όλο και κοντεύω..:):)
Δημοσίευση σχολίου