Ολα στις μέρες μας ρευστά... ρευστά και αμφίβολα...
και πιότερο οι ανθρώπινες σχέσεις....
Φωτίζω – Illuminate
Πριν από 6 ώρες
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
νησάκια στο πέλαγος
-
-
Περασμένες μορφέςΠριν από 1 ημέρα
-
-
-
-
-
-
-
-
Πληροφορίες
- σταγόνα
- "Όσα βουνά κι αν ανεβείς Απ’ τις κορφές τους θα αγναντεύεις άλλες κορφές, ψηλότερες Μιαν άλλη πλάση ξελογιάστρα Και στην κορφή σαν φτάσεις την κατάψηλη Πάλε θα καταλάβεις πως βρίσκεσαι Σαν πρώτα κάτω απ’ όλα τα αστρα." K.Π.
29 σχόλια:
Kαλώς το μου !! άντε και μούλειψες! Γιατί τα λές αυτά ψυχούλα μου,ποιός σε πείραξε να του φάω το λαρύγγι;
όνειρα γλυκά τώρα και θα...φιλοσοφήσουμε αύριο.
Oι σχέσεις δοκιμάζονται στο χρόνο..
τα ελάχιστα αληθινά, άξια μένουν δίπλα μας..με πράξεις τα λόγια είναι φτώχεια...
Μου έλειψες πολύ.Καλο Ξημέρωμα ομορφιά μου.
Περίεργοι καιροί, Σταγονίτσα… Αλήθεια, που γύριζες και σε χάσαμε;
Τι να κάνουμε… ζούμε σε μια οριακή εποχή πια, οριακή σε ιδέες και σύμβολα, οριακή και σε συναισθήματα.
Κομμάτι δύσκολο να σκεπτόμαστε πράγματα που αναζητά το μυαλό και λαχταρά η ψυχή, όταν όλα μέσα μας παλεύουν με το τέρας του μνημονίου και το γκρίζο της ισοπέδωσης.
Μια ζεστή αγκαλιά!!!
Θα μάθουμε να ζούμε και χωρίς αυτές... Με τόση παγωνιά γύρω... ζούμε την εποχή της παράνοιας δυστυχώς.
(τα γατιά ασορτί με τα ρούχα της γιαγιάς της Πυργούσαινας...)
Καλημερούδια:)
Tι ωραίο ζωγραφιστό σπίτι εκεί στην άκρη !!!!
Και τι γλυκά που παρατηρεί τα γατάκια η γιαγιά με τα τόσα χρόνια και τα τόσα βάσανα,κι όμως το βλέμμα της δεν είναι στραμμένο μέσα......
σαν να τους λέει μη φοβάστε πάλι θα βγεί ο ήλιος να σας ζεστάνει.
Καλημερούδια με αισιοδοξία !!
Οι ανθρώπινες σχέσεις δοκιμάζονται περισσότερο στην ανημποριά μα έχουμε τόση δύναμη απίστευτα μεγάλη για ξεπερνούμε τα εμπόδια ακόμη και αυτό της μοναξιάς..
Σταγονίτσα μου είναι όμορφα που είσαι εδώ:)
Καλό σου μεσημέρι!
Κανείς δεν με πείραξε ξωτικούλι:) μοναχή μου πειράζομαι:) σευχαριστώ για την συμπαράσταση.. ακόμα νιωθω στα ρουθούνια μου τη μυρωδιά εκείνου του καφέ:)
Δεν ξέρω Αερικό μου... μερικές φορές νιωθω πώς ζούμε μοναχά με ψευδαισθήσεις... τίποτα και κανείς δεν μας ανήκει.. ακόμα και οι σκέψεις μας, τα θέλω μας αλλάζουν μορφή.. στην πραγματικότητα μοναχοί πορευόμαστε.. όσο αρνούμαστε να το αποδεχτούμε τόσο πιο δυστυχείς γινόμαστε..
Στράτο μου,
Να σου πω την αλήθεια,
έπειτα απο 4 χρόνια εδώ μέσα βρίσκομαι σε μια φάση που νιωθω ότι όλα έχουν ειπωθεί και αρχίζουν να επαναλαμβάνονται.. και με τις επαναλήψεις δεν τα πάω καλά.. σαν να ήρθε η ώρα για να κλείσει αυτός ο κύκλος... έχω προσθέσει και στην καθημερινότητά μου διάφορα που δεν μου επιτρέπουν πολύ χρόνο εδώ.. απο την άλλη δεν μου είναι εύκολο να σας αποχωριστώ.. κλαψ
εξ Ξερολιθούλα είμαι απο αυτούς που πιστεύουν στη δύναμη του μυαλού και της θέλησης.. περισσότερο παρά στη δυναμη της καρδιάς... ας ρωτήσουμε έναν άνθρωπο που δεν έχει να φάει αν έχει ανάγκη κάτι περισσότερο από αυτό.. Μόνο χωρίς νερό και φαγητό δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος.. όλα τα άλλα τα μπορεί.. όσο πεζό και ψυχρό και αν ακούγεται..
ααα και βρήκες το λόγο που τράβηξα αυτή τη φωτογραφία... το μαύρο μοναχικό γατί μπροστά στη μαυροφορεμένη μοναχούλα γιαγιά...
Η μοναξιά θαρρείς και έλκει μοναξιά κοντά της...
Ξωτικούλι, στο Πυργί όλα τα σπίτια είναι ζωγραφιστά.. Επειδή πέρασα και ξαναπέρασα απο αυτό το σημείο.. η γιαγιά έμοιαζε να είχε βρεί την καλύτερη συντροφιά και ασφάλεια ανάμεσα στα γατάκια.. τόσο που στο τέλος την βρήκα να κοιμάται στην καρέκλα της σαν αρνάκι.. πώς καταφέρνουν οι γέροι άνθρωποι και τα βρίσκουν έτσι με τη μοναξιά τους..
Μargo μου, έτσι είναι όπως τα λές και εντέλλει ποιός μας υπέγραψε ότι ήρθαμε σαυτή τη ζωή για να ζούμε μέσα στην καλή χαρά... σαν να ζούμε μια μισή ζωή.. γιατί στη ζωή εμπεριέχονται και πολλά άλλα και το καλό και το κακό και τό γέλιο και το δάκρυ.. και όλα τα αντίθετα..
Σήμερα διάβασα κάτι που μου έκανε...κλικ!
"Ο μόνος τύραννος που ανέχομαι είναι η φωνή μέσα μου". Γκάντι.
Πολλές φωνές...μέσα μας Σταγονίτσα μου...κράτα γερά!
ΑΦιλάκι...
καλή μου Αιναφετς.. κι εκεί στα μέσα μας, η επιλεκτική ακοή τόπο δεν πιάνει..
... και μεις σαν το νερό βροχούλα μου :)
Σταγονούλα, έτσι είναι ακριβώς! όλα ρευστά και αμφίβολα!
Όμως ίσως υπάρχει ένας μικρός αναβαθμός να κόβει την ροή τους, το χαμόγελο μιας άλλης ακόμα ματιάς:)
Σε φιλώ, καλή εβδομάδα:)
Καλώς την που μας έλειψε!! Με δυο φωτογραφίες τα λες όλα, Σταγονούλα μου... Να μου προσέχεις.. (εεεε, και μη μας εγκαταλείψεις εντελώς!!)
Σαν το νερό και μεις Ανδρέα μου.. άλλοτε μιας λίμνης και άλλοτε ενός ποταμού..:)
To όποιο χαμόγελο απ όπου κιαν προέρχεται πάντα βοηθάει Αστριούλα..
Ολγάκι μου, κάποτε ήμουνα των άκρων, τώρα πια δεν αντέχω προτιμώ να βρίσκω τρόπους να ισορροπώ και να συνεχίζω... κιεσύ να προσέχεις :)
Αγαπημένη μου πρώτη φίλη
πάλι καιρός δοκιμασίας
οχι για μένα
για αγαπημένους
πολύ αγαπημένους
ΟΛΑ ρευστά και αμφίβολα
.... αναμονή
ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΑΣ και
ΕΛΠΙΖΟΝΤΑΣ .
Να είσαι πάντα καλά.
Σε έχω πάντα στην προσευχή μου .
Καλημέρα Σταγονούλα μου... :)
Σταγονίτσα...είσαι καλά;
Αν σε ρωτούσαν τι επιθυμείς τώρα...θα μπορούσες ν' απαντήσεις...εγώ όχι!
Αναρωτιέμαι αν ξέρουμε τι θέλουμε...τόσο ρευστό!
ΑΦιλάκι! :)))
Καλή μου Δέσποινα,
Σευχαριστώ και σε παρακαλώ να μη χάνεις την ελπίδα και την πίστη σου..:)
Kαλημέρα και σε σένα Ολγάκι.. και χθες και σήμερα και κάθε μέρα!!!
Μαγισσούλα.. τώρα τώρα θα ήθελα να σου έδινα ένα φιλί και μια αγκαλιά..:):) Aλλά γενικότερα νομίζω πως πάντα θέλουμε αυτό που δεν έχουμε... πολλές φορές και χωρίς να είναι αυτό που πραγματικά έχουμε ανάγκη.. σίγουρα επιθυμούμε πολύ περισσότερα απο αυτά που μας χρειάζονται για να ειμαστε ευτυχείς.. γιατί στην ουσία δεν ξέρουμε τι θα πει ευτυχία..
ΠΕΡΑΣΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
Σταγονούλα μου πάρα πολλές ευχές για καλά Χριστούγεννα!
Σε φιλώ!
Δημοσίευση σχολίου