Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

"Ο Υπνος των Αγαλμάτων"




"Ο Kώστας ήξερε πως σε λίγη ώρα θα βρισκόταν κοντά στους φίλους του
και στην ασφάλεια του σπιτιού της Ολγας.
Γέλασε ειρωνικά στη λέξη "ασφάλεια".
Η λέξη φίλος ήταν τώρα κάτι πέρα και πάνω από την απλή "ασφάλεια"
Κοντά στους φίλους του.
Ναι αυτό ήταν αρκετό για την ώρα, για τις μέρες αυτές που η ύπαρξη έστω και ενός δικού σου ανθρώπου
αποτελούσε τροφή, ρούχο κι ελπίδα."

Ο "Υπνος των αγαλμάτων" του Νίκου Διακογιάννη μόνο ύπνο δεν σου προκαλεί..
Νίκο θέλω να σου δώσω συγχαρητήρια για την ευρηματικότητα και την τόλμη σου να γράψεις κάτι τόσο διαφορετικό , ένα μυθιστόρημα θρίλερ όπου με έντεχνο τρόπο πλέκουν φαντασία και πραγματικότητα μαζί, που μου κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον
μέχρι την τελευταία σελίδα, 
που με προβλημάτισε, που με έκανε να ψάξω, να σκεφτώ, να ταυτιστώ με τους δικούς σου προβληματισμούς και ανησυχίες και εντέλει να με πάει παραπέρα..

Τι παραπάνω μπορεί να προσδοκεί κανείς από ένα βιβλίο???

Καλοτάξιδο να είναι!!! 
Κι εσύ να συνεχίζεις να τιμάς την ακριτική νησιωτική μας Ελλάδα..


27 σχόλια:

Μαρία Χανιώτου είπε...

Με δυσκόλεψε η επικοινωνία. Να δω αν έρθει αυτό.

Μαρία Χανιώτου είπε...

Έγραφα λοιπόν πως είναι πανέμορφο το ιστολόγιό σου. Χαρά μου που μας το αποκάλυψε ο Νίκος αλλά και όσα αναφέρεις για το βιβλίο του.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ είπε...

ΧΑΘΗΚΑΜΕ ΣΤΑΓΟΝΑ ΜΟΥ. ΜΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΠΩΣ ΜΟΝΟ ΜΕ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΣΑΙ.ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΛΑΛΑΔΕΣ;ΖΗΛΕΥΩ.ΖΗΛΕΥΩ.ΖΗΛΕΥΩ...

AERIKO είπε...

Εκπληκτικό βιβλίο για όσους δεν αρκούνται στα συνηθισμένα.Ο Νίκος έχει
το χάρισμα της γραφής σεβόμενος τον εαυτό του τους αναγνώστες αλλά κυρίως τις λέξεις και την ουσία της ζωής.
Καλοτάξιδο θα ευχηθώ κι απο δώ και σταγονίτσα μου χάθηκες..μη χάνεσαι γιατί λίγοι μείναμε ναι;

Την Καλησπέρα την αγάπη μου και ευχή απο καρδιάς για ένα όμορφο Απρίλη γεμάτο ανάσες στιγμές. :))

πνευμα είπε...

Εξαιρετικο βιβλιο για απαιτητικους αναγνωστες.

Την καλησπερα μου Σταγονα

Side21 είπε...

Στα υπ' όψιν !!!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ εύχομαι ...

επαφή είπε...

ενδιαφερον φαινεται πολυ!
ισως με συντροφευσει τον επομενο μηνα!

καλο βραδυ

ξωτικό είπε...

Έβρεξε.... ουσία πάλι εδώ μέσα !!
Ευτυχώς δεν μ'αρέσουν οι ομπρέλλες
Σπεύδω να γίνω παπί και ...μετά θα χρειαστώ έναν ...γερό καφέ !!!
Νομίζω;;;;;;

Καλό...λαλάδιασμα σταγονίτσα και περιμένω να...ελεήσετε κι εμάς τους πτωχούς με καμμιά φωτογραφία.
Φιλιά γλυκά ανοιξιάτικα και....αγωνιστικά !!!

Μαριάνθη είπε...

Σταγονίτσα...να πέφτεις πιο συχνά. Έχουμε ανάγκη τη δροσιά σου.
Ο συγγραφέας έχει το προνόμιο να ζει πάνω στο κύμα, σε τόπο προικισμένο απ΄το Θεό , να δέχεται τα πολλά μηνύματα της φύσης και να παράγει έργο αξιόλογο. Καλοτάξιδο.

Όλγα είπε...

Πραγματικά πολύ ιδιαίτερο το βιβλίο του Νίκου μας, Σταγονούλα!! Καλοτάξιδο νά'ναι!! Καλημέρα απ'το βουνό του Χείρωνα.. :)))

Άιναφετς είπε...

Όταν διαβάζω κάπου την λέξη ασφάλεια, αμέσως έρχεται στο νου μου η ανασφάλεια της εποχής μας...
Εύχομαι να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο!

ΑΦιλάκια ανοιξιάτικα! :))

Νίκος Διακογιάννης είπε...

Πέρασα να ευχαριστήσω τόσο εσένα, Ελένη μου, για τα καλά σου λόγια και τον χρόνο που αφιέρωσες να ταξιδέψεις στο βιβλίο, όσο και τους αναγνώστες σου. Να είστε όλοι καλά.

pylaros είπε...

Aγαπητή μου Σταγόνα τυγχάνω φίλος του Βαγγέλη Διακογιάννη, συγγραφέας κι αυτός εδώ στη Νέα Υόρκη του είπα για το βιβλίο του Νίκου
Να τι μου απάντησε:



Φιλε Γαβριλη,σε ευχαριστω για την αναφορα
που εκανες για τον Νικο Διακογιαννη.
Ειναι ανεψιος μου προερχομενος απο εναν
ετεροθαλη αδελφο του πατερα μου.Οταν ηταν
μικρος τον πηγαινα στα Καντι-στορς και του αγοραζα καραμελες.Αυτος αμφιβαλλω αν θα με θυμαται σημερα.Απο τον αδελφο μου μαθαινω που-και-που,πως ο Νικος αυτος
οντως μεγαλουργει στο γραψιμο.Πριν μαλιστα
απο μερικα χρονια ο ανεψιος μου αυτος
επροταθη απο φιλολογικους Συλλογους της
Αθηνας για βραβευση.Ομως αντεδρασαν οι
θεσσαλονικεις λογοτεχνες και με καθοδηγητη
τον περιβοητο Μπαμπινιωτη αντεδρασαν και απερριψαν τον ανεψιο μου βαζοντας στη θεση του καποιον εγγονο του Κανελλοπουλου.
Στα λεω αυτα οχι για να κοκορευομαι για το
δικο μου σοϊ αλλα για να θυμομαστε πως
'Αλλοι εχουν τ άναστημα κι ΄αλλοι παιρνουν
τα παρασημα στην βρωμοκοινωνια μας.
Λεω ψεμματα ?Φιλικωτατα, Βαγγελης.

Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Γαβριήλ

σταγόνα είπε...

Μαρία σευχαριστώ για το πέρασμά σου και τα καλά σου λόγια.. επιτυχίες και σε σένα εύχομαι και να εισαι πάντα καλά:)

σταγόνα είπε...

Σευχαριστώ Αγγελική μου... πού είσαι καλή μου και έχεις χαθεί??? ευχομαι να εισαι καλά.. στα δίχτυα της κρίσης φέτος και οι λαλάδες.. λιγοστοί και μετρημένοι.. ελπίζω να μη συμβαίνει αυτό που λένε κάποιοι ότι κάθε χρόνο και λιγότεροι ..
σε φιλώ

σταγόνα είπε...

Ετσι είναι όπως το λες Αερικούλι... και στο βιβλίο του αυτό ο Νίκος εκφράζει την άποψή του για τον κόσμο που ζούμε με τρόπο αφοπλιστικό και ασυνήθιστο.. που εντέλει δημιουργεί στον αναγνώστη σκέψεις και προβληματισμούς για την ουσία της ζωής και το μέλλον της ανθρωπότητας..
να εισαι καλά.. σευχαριστώ..

σταγόνα είπε...

Πράγματι εξαιρετικό Πνευματάκι μου και νομίζω αξίζει να στηρίζουμε αυτούς τους λίγους νέους συγγραφείς που ξεχωρίζουν...
σευχαριστώ

σταγόνα είπε...

Σευχαριστώ Σιδερή.. στο προτείνω ανεπιφύλακτα..

σταγόνα είπε...

Επαφή,
Να σε συντροφεύσει αν και.. όπως και το προηγούμενο βιβλίο του Νίκου, οι "Καθρέφτες στο χώμα", η συντροφιά δε θα είναι για πολύ, γιατί όταν το πιάσεις στα χέρια σου δε σε αφήνει να το αφήσεις.. :)
σευχαριστώ..

σταγόνα είπε...

αντε ξωτικούλι μου.. τέρμα πια οι βροχές.. μέχρι κιεγώ τις βαρέθηκα... βγήκε χθες και προχθές ο ήλιος ζέστανε λίγο και η ατμόσφαιρα και σηκώθηκα μερικές σπιθαμές απο το έδαφος...
λαλάδες γιοκ φέτος.. αμα θέλεις μπες να δεις τις περσινές...:)
αντε και για ένα ομαδικό καφεδάκι και τι δε θά δινα..
πού είναι οι καλές εποχές των πολέμων??? έκαναν τον κύκλο τους και αυτές..
Ανοιξιάτικα πολλά φιλιά..

σταγόνα είπε...

Και όχι μόνο σαν συγγραφέας Μαριάνθη μου αλλά και σαν δάσκαλος..
σευχαριστώ
να εισαι καλά

σταγόνα είπε...

καλημέρα Ολγάκι απο το βουνό του Χειμώνα..
Να υπάρχουν συγγραφείς σαν τον Νίκο να μας ταξιδεύουν έτσι όμορφα και ουσιαστικά..
ευχαριστώ Σε

σταγόνα είπε...

Και το Χάος μας μαγισσούλα μου:)
σευχαριστώ
ΑΦ (ανοιξιάτικα φιλιά)

σταγόνα είπε...

Νίκο μου εγώ σευχαριστώ για το ταξίδι:) Eύχομαι το βιβλίο σου να γνωρίσει την επιτυχία που του αξίζει.. και σε σένα αστείρευτη έμπνευση και κουράγιο και διάθεση..

σταγόνα είπε...

Γαβριήλ μου, τι απίθανη έκπληξη!!! πόσο μικρός που είναι ο κόσμος!!!
Νομίζω θα χαρεί πολύ ο Νίκος να διαβάσει τη μαρτυρία σου.. και νομίζω είναι δύσκολο για ένα παιδί μεγαλώνοντας να ξεχάσει τον άνθρωπο που του αγόραζε καραμέλες...
Σευχαριστώ πολύ!!!!

Νίκος Διακογιάννης είπε...

Παιδιά, συγγνώμη μα έπεσα από τα ΄συνενφα διαβα΄ζοντας το σχόλιο από Αμερική. ΜΕ ΜΠΕΡΔΕΥΟΥΝΕ ΜΕ ΑΛΛΟΝ ΝΙΚΟ ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗ! Ήμαρτον! Καμία σχέση δεν έχω εγώ με αυτά που αναφέρει ο φίλτατος από Νέα Υόρκη. χαχαχαχαα Αυτά προς αποφυγή παρεξηγήσεων.

σταγόνα είπε...

Xαχα Νικόδημε, αν είναι έτσι τότε πρόκειται για ακόμα πιο απίθανη σύμπτωση... και εντέλει έτυχες απ ό,τι φαίνεται ενός προικισμένου ονόματος:):) όπου Ν. Διακογιάννης και μάλαμα χεχε