Χιλιάδες λέξεις χορεύουν μπροστά μου
σ έναν αγώνα να συνθέσουν μια πρόταση..
Μάταια..
και ολοένα φεύγουν λιγοστεύουν και χάνονται..
Το ξέρω..
Σε λίγο θα μείνω μόνη μου
και θα καταφύγω σε άναρθρες κραυγές
και σε κείνα που μού λεγες όταν πίναμε
εκείνο το κόκκινο κρασί..
θυμάσαι??
Βγές έξω μου έλεγες..
Στο χάραμα.. στο λιόγερμα..
Βγές έξω .. στο σούρουπο.. στο φώς.. και περπάτα..
Περπάτα αθόρυβα και αφουγκράσου..
Αφουγκράσου τις φωνές των πουλιών
Το κρώξιμο των γλάρων..
τη μελωδία του αέρα..
στάσου γυμνή στον αέρα και δες..
Να!! σε παίρνει μαζί του.. πούπουλο λευκό.. ίχνος διάφανο..
Αιωρείσαι.. ανεβαίνεις.. Χάνεσαι..
Μόλις σταμάτησε η βροχή..
Εκεί στην ασημένια γραμμή του ορίζοντα σε περιμένει το χαμόγελό μου
Ουράνιο τόξο να πιαστείς..
Κράτησέ με..
34 σχόλια:
ελπίζω πάντα να μας περιμένει ένα χαμόγελο κάπου. πολύ όμορφη δουλειά
Μας έλειψες!
Καλώς όρισες..
Το έχουμε ξαναπεί, σταγονίτσα μας...Καμιά φορά οι μπόρες κρατάνε πολύ ΚΑΙ μετά πρέπει να ανασυγκροτηθούμε ΚΑΙ αυτό δεν είναι πάντα εύκολο, θα πιούμε κρασάκι, θα πάμε εκδρομές και θα γεμίσουν οι μπαταρίες!!! ΑΦ!
σταγόνα μου γλυκιά
τι ουρανός γεμάτος κύματα κι η θάλασσα σαν ουρανός ..
τα πάνω κάτω ...
όπως και στην ζωή....
Μου έλειψες
μαζί με την αγάπη μου σου έδωσα κι ένα λουλούδι στο μπλογκάκι μου να σου χαϊδέψει την ψυχή με άρωμα ελπίδας...
Πόσες φορές και σε μένα, Σταγονίτσα μου, οι λέξεις χάνονται… διστάζουν θαρρείς να βγουν…
Καλά σου λέει, βγες έξω, εκεί είναι όλα αυτά που περιμένουν να τα ανακαλύψουμε, αυτά τα δώρα της φύσης που γύρω μας τα έχουμε κι αλλού υα ψάχνουμε…
Πιάσου λοιπόν απ’ το ουράνιο τόξο και χαμογέλα του…
"πούπουλο λευκό.. ίχνος διάφανο.." κι ένα τόξο χαμόγελο "στην ασημένια γραμμή του ορίζοντα", οι στίχοι που μόλις διάβασα μέσα σε μια σταγόνα..
Καλώς σε βρήκα Σταγόνα:)
Χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω σταγονίτσα!Κρύσταλλοι της βροχής και οι στίχοι σου που λαμπυρίζουν σαν το ουράνιο τόξο ελπιδοφόρα. Καλή χρονιά καλές αναρτήσεις και πάλι.
Διαισθάνομαι ότι πέρασε η μπόρα ,σταμάτησε η βροχή ,βγήκε και πάλι ο ήλιος στον ουρανό της ψυχής σου, έτοιμος να σκορπίσει χαμόγελα κι ελπίδες.
Έτσι μπράβο σου να σε χαρώ.....
http://ligery.pblogs.gr
http://pygemos.blogspot.com
http://lygeri.pblogs.gr
Καλώς νας ήρθες...
Το ήξερες πως θα μας έλλειπες και φρόντισες να μας αποζημειώσεις..
Γλαροπούλι πέτα πάνω απο τα σύννεφα.
Εσύ ξέρεις..
Mας περιμένει Βαγγέλη μου.. αρκει να θελήσουμε να το δούμε..
σευχαριστώ..
να εισαι πάντα καλά
Aρτιστούλα μου σευχαριστώ!!! Κιεσείς μου λείψατε!!
Το σίγουρο είναι Μαγισσούλα μου ότιευχτυχώς η ζωή μας, κύκλους κάνει.. μόνο που κιεμείς καμιά φορά κάνουμε κύκλους κυνηγώντας την ουρά μας και αυτό δεν είναι καλό.. είναι παγίδα..
ΑΧΦΦΦΦ
Αγαπημενο μου ξωτικό έτσι όπως το λες.. τα πάνω έρχονται κάτω και κάτω έρχονται πάνω.. αυτός ειναι ο παλμός της ζωής κεμείς δε μένει παρά να συντονιζόμαστε με αυτον τον παλμό με τα πάνω και τα κάτω της ζωής.. μόνο έτσι την ακολουθούμε.. μόνο έτσι γινόμαστε μερος της.. μόνο έτσι επέρχεται φυσιολογικά η αναστροφή των πραγμάτων ..
σευχαριστώ πολύ πολύ για το δωράκι !!!
τα φιλιά μου και την αγάπη μου
Βρε Στράτο μου οι δικές μου λέξεις πραγματικά όλο και λιγοστεύουν.. έτσι όπως τα μαλλιά των αντρών με το περασμα της ηλικίας.. βέβαια οι λέξεις μου λιγοστεύουν κατ επιλογή μου, γιατί όλο και σε περισσότερες περιπτώσεις τα λόγια μου φαίνονται περιττά και αντ αυτών διαλέγω τη σιωπή..
Το ξέρω.. άστοχος ο παραλληλισμός με τα μαλλιά:P:P αλλά και οι δυό ειναι απώλειες λόγω ηλικίας.. δεν συμφωνείς??? :):)
Kαλώς σε βρίσκω και σε σένα Αστρια.. και σευχαριστώ:)
Mαριάνθη μου γλυκιά σευχαριστώ..
καλή να είναι η χρονιά για όλο τον κόσμο..
πώς αλλιώς Λυγερή μου.. έτσι όπως τα είπα και στο ξωτικό..
φιλί γλυκό μοναδική μου
είπα μορφοκλασματικό μου ζιζάνιο να πέσω σε χειμερία νάρκη μπας και φέρω το Χειμώνα.. και για βγες στο παραθύρι σου να δεις που το κατάφερα..:P:P
Τα βουνά μας είναι χιονισμένα.. σε λίγο θα χιονίσει και στο χωριό σου.. μακάρι γιατί αν χιονίσει στο χωριό σου θα χιονίσει και στην πόλη.. αντε γιατί λαχτάρησα λίγο real χειμώνα!!! όλα πια τείνουν στο "ημί".. ακόμα και οι χειμώνες μας..
να ντύνεσαι καλά και να προσέχεις εκεί που στριφογυρνάς..
Οι λέξεις Βροχούλα ...
είναι σαν τις σταγόνες σου !!!
Καθεμιά τους χωριστά ένα διαμάντι ...
Μα όλες μαζί ποτάμι ορμητικό !!!
Φιλιά θαλασσινά ...
Με ξελόγιασε το ουράνιο τόξο σου, σταγόνα μου!
Μου θύμισε το διπλό ουράνιο τόξο
που είδα την Παρασκευή μετά τη βροχή.
Τσουλήθρα κάνω κι έρχομαι.
http://www.youtube.com/watch?v=i1Rwcmxg3BU
Ίσως δεν καταφερω να το δώ σ αυτη τη ζήση αλλά σταθερα θα αγαπώ και τα 7 χρώματα του.
Καληνύχτα Χαμόγελο και Φιλί.! :)
Ακούγοντας νανούρισμα της βροχής, μπρος στην αναμενόμενη μοναξιά σου, φτερουγίζεις σε ένα δικό σου όνειρο, στεφανωμένει με τα χρώματα της ίριδος σ' ένα ουράνιο τόξο, πριν ακόμα εμφανισθεί...
Γαβριήλ
Ήρθα για μια καλησπέρα και Ω! τι έκπληξη είδα το video του γιόκα μου! Δεν ξέρω αν το έχω αναφέρει, αλλά δούλεψα μαζί του ως art director, αφού τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι και με την σκηνογραφία, είδες "Οι μικρές χαρές" τι απλά μηνύματα μας δίνουν;
ΑΦ!
Ήρθα για μια καλησπέρα και Ω! τι έκπληξη είδα το video του γιόκα μου! Δεν ξέρω αν το έχω αναφέρει, αλλά δούλεψα μαζί του ως art director, αφού τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι και με την σκηνογραφία, είδες "Οι μικρές χαρές" τι απλά μηνύματα μας δίνουν;
ΑΦ!
Καλησπέρα Σταγονούλα μου......:)
Αγαπητή Σταγονίτσα
Περαστικός από σαλόνι σου να πω μιά καλημέρα από τη μακρυνή ξενητιά
Πανέμορφη ανάρτηση που σου γενά και κάποια ερωτιματικά.
Θα χαρώ να σε δω στο δικό μου φτωχικό.http://eftanhsa.blogspot.com
Νάσαι καλά
Ντένης
Αγρυπνε,
"Οι λέξεις ειναι σαν τις σταγόνες σου" είπες και μου χάρισες ένα χαμόγελο.. στο ανταποδίδω και σευχαριστώ!!
Goofy μου,
Ανοίγω τα χέρια να σε πιάσω:):)
Eυχαριστώ Σε!!
Υπέροχο άσμα μαγισσάκι!! τι στίχοι!! και οι εικόνες σου!!
σευχαριστώ.. και Να το δείς!! σαυτή τη ζήση να το δείς!!
σε φιλώ
Γαβριήλ μου
με ξάφνιασε υπέροχα η ερμηνεία σου.. εγώ πάντως τίποτα δεν σου ψιθύρισα:):)
Σευχαριστώ για το πέρασμά σου:)
Γλυκιά μου Αιναφετς,
το καταπληκτικό βιντεάκι του γιόκα σου το κράτησα εδώ να μου κάνει συντροφιά και να μου υπενθυμίζει:):)..
μαμά και γιός να δημιουργούν μαζί.. τι πιο υπέροχο!!
ΑΦΦΦΦ
Nτένη,
σε καλωσορίζω και σευχαριστώ..
Ξέρω το έχω νιωσει ότι εκεί στην μακρινή ξενιτιά η καρδιά της Ελλάδας χτυπάει πιο δυνατά..
Κάποιοι άνθρωποι σαν και σένα φροντίζουν να διατηρούν αυτόν τον παλμό και σας αξίζουν πολλά μπράβο..
Σε πήρα από το χέρι χωρίς να σε αγγίξω,λέξεις μυστικές που είχα γνωρίσει και που εσύ στο βάθος του μυαλού, βαλμένες με τάξη χωρίς να τις αναζητήσεις, χρειάστηκε κάποιος που ήρθε σε κάλεσμα, στην ουσία ακάλεστος,με δική του ευθύνη, άνοιξε το ξεχασμένο ,βρέθηκαν οι λέξεις και η μοναξιά ζηλιάρα, σιγά,σιγά ξεμάκρυνε περιμένοντας όπως πάντα κάνει, το αδύνατο σημείο μας.Όμως εσύ βρήκες το δρόμο, αντάμωσες ξανά με την καρδιά και αυτό, γιατί οι χαμένες λέξεις εκεί οδηγούσαν.
Σωτήρη μου,
διάβασα και ξαναδιάβασα το σχόλιό σου ακολούθησα τα πατήματά σου που δεν ήταν παρά τα χνάρια που άφησα και ήταν πραγματικά σαν να με πηρες απο το χέρι χωρίς να με αγγίξεις!!
Δημοσίευση σχολίου