σύντομο brake

Λόγω εκτάκτου ανάγκης διαφυγής, βρέθηκα για λίγες μέρες στην Πράγα ..

Γοητευτική, μαγευτική, συναρπαστική σαν ένα λαχείο που πέφτει στα χέρια σου, ξύνεις την επιφάνειά του και ανακαλύπτεις αμέτρητα στρώματα μυστηρίου, εκκεντρικότητας ακόμα και τρόμου.

H Πράγα είναι ένα μαγικό σύμπλεγμα, ποταμού, λόφων, κτιρίων, κάστρων, εκκλησιών και ανοιχτού ορίζοντα.

Οι πύργοι, οι τρούλοι και τα καμπαναριά της σκαρφαλωμένα στον απέραντο ουρανό της, αντισταθμίζουν θαρρείς, τις ακτές και τα λιμάνια μας

Το περπάτημα στους δρόμους και στις πλατείες της απολαυστικό καθώς εξαιτίας ενός ευαίσθητου προγραμματισμού, το ιστορικό κέντρο της πόλης έχει αποκλειστεί από τη διέλευση αυτοκινήτων

Οι δρόμοι της Παλιάς πόλης και η Γέφυρα του Καρόλου γεμάτα πλανόδιους πωλητές, βιολιστές και κάθε είδους καλλιτέχνες.. ακόμα και με 6 βαθμούς κάτω από το μηδέν.. ακόμα και σε ηλικίες

άνω των 70.

Μου είχαν πει: Μη φύγεις απ την Πράγα χωρίς να δεις  μία παράσταση Μαύρου θεάτρου..

«Η Τεχνική του «μαύρου θεάτρου» βασίζεται σ' ένα οπτικό τέχνασμα γνωστό ως το «τέχνασμα του μαύρου κουτιού», το οποίο στηρίζεται στην ατέλεια του ανθρώπινου ματιού που δεν μπορεί να ξεχωρίσει το μαύρο πάνω στο μαύρο. Ηθοποιοί ντυμένοι στα μαύρα κινούνται μπροστά από ένα μαύρο φόντο κι έτσι είναι αόρατοι για το κοινό. Το ίδιο ισχύει για διάφορα αντικείμενα ή μηχανικές συσκευές.

Η δουλειά των ηθοποιών συνδέεται με προβολές, υπερμεγέθεις κούκλες, χρήση έξυπνων και εντυπωσιακών εφέ, συναρπαστική διαδοχή εικόνων.


Όλα αυτά σε συνδυασμό με την όμορφη μουσική και την λυρικότητα που διαπνέει τη φιλοσοφία της συγκεκριμένης σχολής καλλιτεχνών, έχουν συμβάλλει στην τεράστια επιτυχία και απήχηση του Μαύρου Θεάτρου ανά τον κόσμο.»

Αυτά τα διάβασα μετέπειτα.. Προτίμησα να ξεκινήσω για το θέατρο χωρίς να έχω απολύτως καμία ιδέα για το τι θα δώ.. Ηταν ένα μικρό θεατράκι σε ένα παλιό κτίριο της οδού Kαρλοβα..

Η παράσταση ήταν μια ελεύθερη διασκευή του παραμυθιού «Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» και ακριβώς έτσι ένιωσα κιεγώ σε όλη τη διάρκεια του έργου που όσο και αν προσπαθούσα να το δω με το στόμα κλειστό, αυτό επέμενε να ανοίγει από έκπληξη, απορία, συγκίνηση, χαμόγελο, θαυμασμό.. Ευτυχώς στην μικρή αίθουσα επικρατούσε απόλυτο σκοτάδι κι έτσι χωρίς περισπασμούς εγώ έζησα το έργο η Σταγόνα στη Χώρα του θαυμαστού κόσμου του Μαύρου θεάτρου..

Η Πράγα έχει πάνω από 20 μουσεία.. Για μουσεία δεν τρελαίνομαι.. έχω δει αρκετά και τα έχω ψιλοβαρεθεί εκτός αν πρόκειται για κάτι ιδιαίτερο..  προτιμώ να βλέπω τα πράγματα στο φυσικό τους περιβάλλον... προτιμώ να περιπλανιέμαι στα δρομάκια, να μυρίζω τον άερα που κυκλοφορεί ανάμεσά τους, να χάνομαι, να ανακαλύπτω όμορφες γωνιές, να χαζεύω τους ανθρώπους,  να χιονίζει και να περπατάω τρώγοντας ένα χωνάκι παγωτό, ή να πίνω  ζεστό capputccino σε ένα υπαίθριο καφέ κάτω απο κείνες τις σόμπες μανιτάρια και με μια κόκκινη κουβερτούλα στα γόνατα..

προσφορά του καταστήματος...

Και τρελαίνομαι για τους μουσικούς των δρόμων.. εκεί μπορεί να γίνω στήλη άλατος ακόμα και αν το κρύο με διαπερνάει ως το κόκαλο.

Εντύπωση όμως μου έκανε το μουσείο Κομμουνισμού δίπλα σε καζίνο και Μac Donald.!!!

Τίτλος έκθεσης: ‘Κομμουνισμός: Το Όνειρο, η Πραγματικότητα και ο Εφιάλτης»...

To μουσείο μεσαιωνικών βασανιστηρίων,

Το μουσείο sex που δεν επισκέφτηκα και θα μείνω με την απορία..

Εντύπωση μου έκανε που στους δρόμους της δεν υπήρχαν ζητιάνοι. Ισως να έφταιγε το κρύο.. Οι δύο μόνο που έτυχε να συναντήσω βρισκόταν στην ίδια στάση, στα γόνατα, σκυφτοί χωρίς να φαίνεται το πρόσωπό τους και συντροφιά  με έναν σκύλο.

Εντύπωση μου έκανε το πώς εκμεταλλεύονται τα μνημεία τους.

Στο παλιό Δημαρχείο έχουν μετατρέψει τη μεγαλύτερη αίθουσα σε μουσική σκηνή με την καλύτερη ακουστική σε όλη την Ευρώπη..

Εκεί παρακολούθησα ένα κονσέρτο της κρατικής συμφωνικής ορχήστρας ..

Σε άλλη διπλανή αίθουσα λειτουργεί εστιατόριο πολυτελείας κ.ο.κ

Ο πύργος που βλέπετε παρακάτω λειτουργεί και αυτός σαν εστιατόριο πολυτελείας.

Μεταξύ μας τώρα, μετά από όλα αυτά και για να μην σας κουράζω άλλο,

σας εξομολογούμαι ότι:
Πανέμορφη η Πράγα αλλά

τον ήλιο, τον αγέρα και τη θάλασσα,

τη γωνιά μου στο Αιγαίο

δεν τα αλλάζω με τίποτα στον κόσμο..